005 Eleanor

Na een paar tellen, lukt het me om langzaam mijn ogen te openen. Het felle buitenlicht verblindt mijn gezichtsveld heel even, maar langzaam aan komt de omgeving tevoorschijn. 'Wel wel wel, zie eens wie er wakker is. Ben je zeker dat ze genezen is Gandalf? Ik wil ook geen slaag krijgen zoals Thorin.' hoor ik een lachende Fili zeggen.
'Het anti serum heeft duidelijk zijn uiterste diensten bewezen. Aangezien ze wakker is, zal het volledig uitgewerkt zijn en zal ze niet meer onvrijwillig slaan nee.' zegt Gandalf met een plezier gezichtje. Ik kijk om me heen en zie dat bijna iedereen hier is.
'Waar.. is.. Thorin?' vraag ik moeilijk. Het lijkt alsof ik een eeuw heb geslapen en het lijkt nog langer geleden dat ik nog eens gedronken heb.
'Hier, drink deze beker water maar eerst leeg. Legolas en Thorin zullen al terug op weg naar hier zijn.' zegt Gandalf tegen me, waarna hij mij een beker aangeeft en die neem ik dankbaar aan, waarna ik deze snel leeg drink.
'Wat heb ik gedaan?' vraag ik met beschamende, rode wangen.
'Je kon er zelf niets aan doen.' zegt Gandalf.
'Je hebt Thorin gewoon een flinke mep verkocht. Hij was er even niet goed van, dus stelde Legolas hem voor om even te gaan wandelen.' zegt Fili, waarna hij lief glimlacht naar mij.
'Ow nee.' jammer ik en verstop me onder mijn laken.
'Kom op, hij heeft er geen last van hoor.' hoor ik hem verder zeggen. Als ik kon, zakte ik weg tot in de kerkers en kwam ik er nooit meer uit, maar dat is helaas geen optie.
'Hoelang heb ik liggen slapen?' vraag ik, waarbij ik terug van onder mijn laken tevoorschijn kom.
'Anderhalf uur, niet erg lang dus.' antwoordt Gandalf me.
'Jullie hadden eerder iets gezegd over een draak dat deze kant uitkomt. Hoe is dat kunnen gebeuren?' vraag ik aan Fili. Hij lijkt het moeilijk te hebben om de juiste woorden te vinden.
'Wel..., wij hebben tijdens onze zoektocht naar de Arkenstone de draak Smaug wakker gemaakt en hij vliegt rond Erebor om omliggende dorpen te vernielen.' zegt hij.
'Ik zat eerst gevangen in Dol Goldur, maar dankzijn de hulp van Radagast en de elven ben ik snel bevrijdt. Ik heb tijdelijk een betovering op de draak kunnen leggen, zodat hij er drie dagen over doet voor hij een dorp vindt. Het eerste dorp dat hij zal tegenkomen, is Éandor.' vervolgt Gandalf het verhaal.
'Hoelang hebben we nog?' klinkt er uit mijn mond.
'Overmorgen in de namiddag zal hij tevoorschijn kunnen komen.' vertel Gandalf. Ik knik gewoon en zet me weer rechtop in bed. Door mijn raam zie ik het prachtige meer, het meer waar ik ooit stond te wachten op Thorin. Het is al een tijdje geleden dat ik nog naar buiten ben geweest,. De laatste keer dat ik me buiten vertoonde, had ik mijn belofte aan Thorin verbroken en in ruil daarvoor heb ik mezelf opgesloten in het kasteel. Ik vind het heel erg als mensen zich niet aan hun belofte kunnen houden, dus wist ik toen dat ik mezelf ook moest straffen tot dat het me wordt vergeven.
'Kunnen jullie even buiten wachten? Ik zou me graag willen opfrissen.' vraag ik lief aan Gandalf, Kili, Fili en Bifur. Ze knikken even, waarna ze een voor een naar buiten gaan en als de deur dicht is, sla ik het laken van me af. Voorzichtig stap ik uit bed, waarbij ik me even draaierig voel. Ik steun tegen de pilaar van mijn hemelbed en als het beter is, stap ik naar mijn wastafel. Zo snel als ik kan, ontdoe ik me van mijn kledij en met een stuk geurende zeep was ik me oppervlakkig. Als ik me afgespoeld en afgedroogd heb, neem ik een rood kleed uit mijn garderobe. Als ik alles aanheb, neem ik sinds lange tijd nog eens mijn borstel uit de kast waarbij ik zeker twintig minuten lang mijn haar borstel. Mijn haren zitten volledig vol met klitten en stroppen, waardoor er veel haar op de grond terecht komt. Mijn twee vlechten rusten op mijn schouders, ze lijken nog steeds even mooi als op de dag dat Thorin ze heeft gemaakt. Ondanks ik mezelf verwaarloosd heb, heb ik mijn vlechten steeds goed onderhouden. Ze zijn het enigste geweest die me aan Thorin deed herinneren en aan onze leuke momenten, dus heb ik ze steeds goed verzorgd. Ik berg mijn borstel terug op en op blote voeten stap ik naar beneden.

Eenmaal beneden, heb ik een wachter het bevel gegeven om Lanslo gevangen te nemen en naar de troonzaal te brengen, waar hij berecht zal worden. Ik stap vervolgens naar de koninklijke zaal waar bijna iedereen wacht, enkel Thorin en Legolas zijn nog niet terug. Als ik de deur achter me sluit, zie ik verschillende dwergen me aanstaren en ik besef dat ik een grote metamorfose achter de rug heb door een mooi kleed aan te doen en mijn haar te kammen. Ik hoor een paar stemmen mompelen dat ik er geweldig uitzie en dat Thorin niet overdreven heeft, over het feit dat ik ooit een stralende uitstraling heb gehad. Ik moet er lichtjes van blozen en glimlachen tegelijkertijd, maar ik zet me vervolgens neer op de toon aangezien straks Lanslo als gevangene gaat binnenkomen.

Een zacht, maar dringend geklop vult de zaal en ik knik naar de deurwachter om deze te openen. Lanslo komt geboeid naar binnen, gevolgd door de wachter die ik dat bevel heb gegeven om hem te halen.