Foto bij Sarah

Hoi mensen.
Ik heb het tweede hoofdstuk geschreven en hopelijk vinden jullie het wat.
En ik heb een plaatje gevonden die voldoet aan mijn beschrijving maar misschien hadden jullie hem anders voorgesteld.

Bram wouw net vertrekken, hij draaide zich al om tot hij zich bedacht dat hij dat lijk niet zo kon laten liggen. Hij pakte al takken om hem te verbergen, moest je voorstellen dat de aliens het lijk zouden vinden. Ze zouden het hele gebied uitkammen tot ze de moordenaars zouden gevonden, dan zouden ze zeker hun huis vinden. Hij had bijna de hele alien bedekt tot hij iets hoorde verplaatsen in een bosje niet ver van hem vandaan. Bram ging langzaam door zijn knieën om zijn pistool op te rapen. Hij ging weer rechtovereind staan en richten zijn pistool op het bosje waar het geluid vandaan kwam. Stap voor stap ging hij achteruit naar zijn huis. Als ik me omdraai en ga rennen kan ik het halen tot thuis, want misschien kunnen aliens wel sneller rennen met 6 poten maar mijn huis is maar 100 meter verder dacht Bram. Bram draaide zich om en zetten het op een rennen. "Wacht, stop. ga niet weg" zei een vermoeide stem. "Ik wil met je mee, stop nou." Bram draaide zich meteen om, iemand riep hem, maar dat kon geen alien wezen want die praten niet die sissen alleen dacht Bram. Hij liep al terug met zijn pistool op de bosjes gemikt. ineens kwam er een vrouw uit de bosjes zetten. Stom verbaast bleef Bram staren naar de vrouw, hij leek haar zo'n jaar of 40. De vrouw liep naar Bram toe die zich nog steeds niet had bewogen sinds zij uit de bosjes kwam. "Doe eerst maar dat wapen omlaag" zei de vrouw. Ze heeft zo'n warme stem zo'n stem die je niet snel vergeet. Bram werd eindelijk wakker uit zijn gedachten, deed zijn wapen omlaag en vroeg"hoe heet u." De vrouw stond nu vlak voor hem, ze had van die legerkleren aan en had een geweer en 2 pistolen. "Ik heet Sarah en jij?" Bram keek in de bruine ogen van Sarah, ze leek zoveel op Tanja (zijn moeder). "Ik heet Bram" ze schudden elkaar de hand terwijl hij dat zei. "En bram ben je helemaal alleen hier of met meerdere." Bram wees snel naar achteren "mijn broertje zit in ons huis en mijn vader ben ik aan het zoeken, ik dacht dat hij de alien had neergeschoten." Langzaam liepen de 2 naar Brams huis en Sarah vertelde dat zij de alien had neergeschoten en dat ze van het verzet was.

Toen ze binnen waren ging Bram Marco halen van zijn kamer. Marco rende naar beneden en verwachten zijn vader de krant zat te lezen, maar toen hij de vrouw zag schok hij zich dood. Maar Bram legde Marco uit dat hij haar had ontmoet in het bos. toen ze aan elkaar hadden voorgesteld zat Marco vol met vragen,"hoe is het verzet en hoe heb je de alien gedood enz.." hij bleef maar vragen en vragen aan Sarah tot ze zei, "ik zal je alles vertellen na het slapen want het is al weer laat." Daar had Bram niet aan gedacht, de tijd was voorbij gevlogen. Maar Nico is vandaag niet thuisgekomen. Waar is Nico?

Reageer (1)

  • Derks

    Weet je dat dit, nu met hoofdletters enzo, een heel goed verhaal is? :)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen