¤ OO8.

Er zijn al veel plaatsen geruild. Alleen Niall en ik zitten nog op onze eigen plek. Louis zit nu tegenover me en naast me zitten Liam en Zayn. Veel bewogen en gesproken had ik niet. Op dit soort sociale momenten liep ik vast maar werd Miranda juist losser. "Hoelang zing je al Louis?" Vraagt Lindsey bruut. Haar ogen staan in flirt mode en ik wist dat Louis daar voor zou vallen. Lindsey had een perfect lichaam en het puurste gezicht van ons drie.
"Al van kinds af aan, ik deed op school veel mee aan musicals en later aan de X Factor." Hij lacht kort maar kijkt dan weg. "Doen jullie drie nog iets met muziek?" Vroeg Liam in het algemeen. "Charleen zingt!" Roepen Lindsey en Miranda en ik kijk geschrokken naar de tafel. 'Fuck! Nee! Zei dat nou niet!!!'
Ik voel hoe alle ogen tegen mijn kruin aan kijken en voorzichtig kijk ik op naar Niall die mij verbaasd aankijkt. De groep valt stil en Niall legt zijn telefoon voor mijn neus met z'n muzieklijsten geopend.
"Wil je alsjeblieft iets zingen? Dan doe ik met je mee." Ik neem zijn telefoon en kijk even op naar Niall. Ik kijk terug en doorzoek zijn lijsten. Als ik een liedje heb gevonden is Niall ook weer terug met z'n gitaar. "Oh, mag ik spelen?" vraag ik zachtjes. Niall kijkt me aan als een verliefd veulen en knikt dan met een grote grijns. "Sure, babe." En ik krijg zijn gitaar in mijn handen. Hij zet zich naast me en ik sla de eerste noten aan. Niall knikt lachend en samen beginnen we aan Chasing Cars.
Bij het refrein zingen alle jongens mee en kijken Miranda en Lindsey elkaar stom aan. Ik wist dat hun het niet konden en dus vreemd zouden kijken.

Als ik de laatste noten aangeslagen heb laat ik mijn ogen vallen maar probeer ik me sterk te houden. "Wauw.. You're.. Amazing!" Louis kijkt met volle bewondering tegen me aan maar opkijken kan ik even niet. "Char? What's wrong?" Mompelt Miranda met een zachte toon, maar ik schudt mijn hoofd. Ik zet de gitaar weg en loop zonder woorden de ruimte even uit. Ik zet mezelf in het venster van het dichtstbijzijnde raam en kijk naar de half volle parkeerplaats. Hopeloos kijk ik terug naar 't verleden. Het is nu bijna een jaar gelee dat ik daar zat, daar waar ik niet hoorde te zijn. Dankzij m'n moeder was ik daar geplaatst, omdat ze vond dat ik depressief was door het gepest van vroeger. Het heeft me teveel pijn gedaan en toen ik dit lied ontdekte dacht ik even het licht te hebben gezien, maar het ging slechter.

"What's it on your mind?" Fluistert een lieve, zachte stem terwijl er een hand over mijn arm strijkt. Ik kijk op in de ogen van Liam en hij schrikt even als hij de tranen in mijn ogen ziet staan. Hij fronst wat met zijn wenkbrauwen en neemt me dan in een meelevende knuffel. Ik kon het niet laten, heftig sla ik mijn armen om hem heen en houd ik het niet meer vol om me groot te houden. 'Ik wil niet gezien worden als het meisje dat huilt om niks! Zo wil ik niet herinnert worden..'