2.

‘De baas is hier net geweest zijn naam is Steven Smit en hij lijkt echt op een model.’ Fluisterde Annie toen ik net binnen kwam.
‘Hoe hij er uit ziet interesseert mij niet wat mij meer boeit is hoe hij is’
‘Dat weet ik toch nog niet, hij heeft niet veel gezegd ,alleen zijn naam en dat hij met iedereen persoonlijk wou kennismaken en dat er morgen een receptie is om 11 uur’
‘Dat klinkt leuk, hopelijk kan ik hem nog ontmoeten voor morgen’
‘Ow en ik moest ook zeggen dat je direct naar zijn kantoor moet gaan als je terug bent’
‘Waarom zeg je dat nu pas?’ Vroeg ik fel
‘Ja sorry ik had er niet meer aan gedacht’
‘Ik ga maar gauw dan'
‘Is niets joch, veel succes meid’


Toen ik onderweg was naar zijn kantoor vroeg ik mij toch af waarom ik moest gaan, het kon toch niet gewoon voor kennis te maken zijn. Ik wist niet goed wat ik er van moest denken. Misschien verwachte hij wel van mij dat ik als hoofdredacteur zelf naar zijn bureau ging. Ik wist echt niet wat er mij te verwachten stond, wat als Angie bij hem roddels had verspreid, zoals die keer dat ik met Ronald op de toiletten aan het vrijen was, terwijl ik Ronald niet eens goed kende. Ik wist wel wat zijn naam was en ik praatte wel met hem maar alleen op professioneel vlak omdat het mijn job is om alles te controleren van de redacteurs. Mr. Smit kent mij niet dus hij zal mij zeker niet geloven.
Ik kwam aan op de 4de verdieping bij het kantoor van de directeur en klopte op de deur.
‘Binnen’ hoorde ik iemand zeggen. Ik deed de deur zachtjes open en stapte naar binnen. Hij begroette mij met het schudden van mijn hand.
‘ Goedemorgen ik ben Severine Adams, u verwachte mij?’ zei ik stotterend.
Annie had echt gelijk, hij lijkt echt op een model. Hij heeft halflang zwart haar met de mooiste blauwe ogen die ik ooit had gezien, ook droeg hij een blauwe hemd die perfect paste bij zijn ogen met een zwarte jeansbroek eronder. Hij was mooi gladgeschoren en zijn tanden waren mooi wit en stonden kaarsrecht. Zijn huid was bruin, het leek alsof hij net op vakantie was geweest.
‘ Ja ik wou graag kennismaken en je wat vragen stellen, ik ben Steven Smit’ zei hij neutraal ‘
‘ Aangenaam kennis te maken Mr. Smit.’
‘ Ik heb gehoord van Mr. Bonnes dat als de redacteurs wat schrijven dat jij de eindverantwoordelijkheid hebt, Klopt dat? ‘
‘Ja dat klopt Mr. Smit.’
‘ Dat blijft ongeveer hetzelfde maar vooraleer het uit word gegeven wil ik het gelezen hebben en natuurlijk goed hebben gekeurd.’
‘ Dat is geen enkel probleem.’
Wie denkt hij wel niet dat hij is, hij is hier nog maar 1 dag en alles verandert al.
‘ Wij gaan dus nauw moeten samenwerken en ik verlang vanaf nu dat wij elke donderdag van 10 tot 12 vergaderen om alles te bespreken. Lukt dat voor u?’
‘ Dat is in orde, dus wat u eigenlijk bedoeld is als ik een verslag krijg en het goedgekeurd heb ik het naar u moet faxen?’
‘ Dat is inderdaad de bedoeling.’
‘ Oké en blijft voor de rest alles het zelfde? ‘
‘ Ja alles blijft voorlopig zoals het nu is en zou je mij nu willen excuseren ik heb nog veel werk te doen.’
‘ Oké Mr. Smit en nog een prettige dag. ‘
Toen ik buiten kwam maakte ik een diepe zucht, wat voor een bazige man is dat. Ik denk niet dat ik goed met hem zal kunnen opschieten. Maar iemand als Thomas als baas zullen we wel nooit meer hebben, ik mis hem nu al. Ik kwam binnen in mijn kantoor maar Annie was nergens te bekennen dus ik begon maar terug te werken. Na een tiental minuten kwam Annie terug met een heleboel papieren in haar handen.
‘ Hey Severine hoe was het bij de baas?’
‘ Je had gelijk, hij is echt aantrekkelijk maar wat een bazige man is me dat.’
‘ Oei, wat was er wel?’
‘ Hij wil vanaf nu alles controleren voor het uitgegeven word. Alsof ik dat niet kan!’
‘ Maar jawel je doet het fantastisch, maar hij zal er wel niet te moeilijk over doen.’
‘ Ik hoop het echt.’
‘ Komt wel goed. Kom we hebben middagpauze, we gaan lunchen.’