O6

Ik trok een wenkbrauw toen de twee gewoon naast ons kwamen zitten, zonder enige vraag om toestemming. De jongen met de krullen was waarschijnlijk het model wat Sky had moeten fotograferen.
“Waar in hemelsnaam zijn jullie mee bezig?” vroeg ik, iets arroganter dan de bedoeling was. Dit leek Zayn echter wel te amuseren, aan zijn grijns te zien.
“Ik dacht; waarom houden we twee van zulke mooie meiden geen gezelschap?” beantwoordde hij mijn vraag. Ik zuchtte om zijn antwoord, wat ik om eerlijk te zijn ook wel had kunnen verwachten. Ze gingen ons voorlopig nog niet met rust laten, had ik zo het idee. Dan had ik voor de rest ook geen andere opties dan het te laten gaan. De beveiliging roepen zou geen zin hebben, want Zayn en Harry (Sky had zijn naam gezegd toen ze hem het restaurant in zag komen) waren wereldberoemd én rijk, om niet te vergeten. Ze konden dus alles wat ze wilden voor elkaar krijgen. Net zoals dat ze dachten dat ze ons konden krijgen. Guessed wrong, boys. Ik liet me niet zo makkelijk overhalen, en al helemaal niet als ze zich zo arrogant bleven gedragen.
"Dus, wat wil je eten babe?" vroeg Zayn me, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hij noemde vast ieder meisje zo. Ik gaf hem een vernietigende blik, dankzij die bijnaam.
"Ik heb spontaan geen honger meer." zei ik. Oh ja, ik kon ook een bitch zijn. Iedereen die me kende wist dat. Helaas zaten Harry en Zayn aan de buitenkant, waardoor er geen enkele kans was dat wij weg konden lopen. Moesten ze dit serieus doen? Ik rolde met mijn ogen toen Zayn toch iets voor me bestelde, een salade. God, bestel dan meteen een hamburger of zo.. Ik was niet zo iemand die alleen maar salades at om dun te blijven. Ik ging eerder voor écht eten. En ondanks dat bleef ik altijd slank. Daar had ik gewoon geluk mee.
Tegenover me hoorde ik Harry vragen of Sky single was, die stotterend 'ja' antwoordde. Dan alsnog zou ze hem niet nemen. We hielden allebei niet van die arrogante types. Waarschijnlijk waren ze gewend dat iedereen meteen voor ze viel, bij ons ging dat een lastige zaak worden. Ik vertrouwde sowieso niet gauw nieuwe mensen..
“Vinden jullie het heel erg om ons alleen te laten?” vroeg ik. Als het op de andere manier niet lukte, dan maar zo.
“Hm, eigenlijk wel.” was het antwoord wat ik meteen kreeg. Natuurlijk. Typisch weer. Ik merkte dat Harry aan de andere kant net zo vervelend deed bij Sky. Hij was de grootste flirt van de twee. Harry probeerde zelfs een paar keer Sky’s hand te pakken. Tot mijn grote geruststelling sloeg ze zijn hand dan wel weg. Hij had het recht gewoon niet. Allebei niet, trouwens. Het was dat we ze moesten fotograferen, anders was ik echt niet in contact gekomen met deze twee jongens. Ik zuchtte geërgerd en leunde op mijn hand. Toen kwam de ober met het eten, wat Harry en Zayn dus hadden besteld. No way dat ik dit op ging eten.
“Andere meisjes zouden er alles aan doen om met ons uit eten te gaan, weet je.” zei Zayn, en ik gaf hem een blik.
“Nou, wij genieten, zoals je misschien wel doorhebt, niet echt van jullie gezelschap.” kaatste ik terug. Hij haalde zijn schouders op en begon met eten. De bitch.. Ik schoof het bord met salade een stukje van me af en keek Sky aan. Aan haar blik te zien dacht ze precies hetzelfde over deze situatie als ik. Ze gebaarde met haar hand naar de uitgang. Uiteindelijk maakte ik het besluit om weg te gaan bekend aan Zayn en Harry.
“Veel plezier met zijn tweeën, maar ik verveel me.” zei ik, waarna ik opstond, behendig voor Zayn langsliep. Sky deed hetzelfde, en samen liepen we richting de uitgang.
“Ze zijn zó vervelend..” zei Sky. Ik knikte instemmend. Dat waren ze echt. Toch had ik zo het vermoeden dat we nog niet van ze af waren. Dat ze net zolang doorgingen totdat we wel voor ze zouden vallen. Niet dat dat ging gebeuren. Ze mochten dan wel extreem knap zijn, ik viel niet op arrogante types.