12. shock

Maandag , 8:30
Ryan lag thuis op de bank met zijn lekkerste joggingbroek aan en zijn blanco T-shirt. Zijn vrienden en hij spraken af om nooit meer over zaterdag avond te praten, en zo was zijn geheim veilig en niemand wist er iets van behalve Maddison. Tyme had individueel belooft om nooit te praten over het toilet gebeuren , later bleek dat een van de meiden een pilletje in zijn drankje had gedaan. De wedstrijd van zondag was gewoon doorgegaan en hij had weer goed gezwommen , maar zijn geluk van die dag werd gerecht vaardigt door dat hij weer van zijn stokje ging. Zijn moeder besloot hem dus thuis te laten blijven en de huisarts te bellen , die om 8:00 s’ ochtends kwam en zei dat hij rust nodig had.
Direct daarna had hij zijn mobiel aan gedaan en zijn vrienden gesms’t dat hij niet kwam op dagen op school, een paar van zijn vrienden had gevraagd waarom hij in hemelsnaam had gezongen en waarom hij zo goed was. -Toch dronken ? grapje ik had gewoon lol ik wist niet wat ik deed let it go ik doe er niets mee-
De jongens hadden nog wat gesms’t tot dat de mobieltjes uit moesten en dat was om half 9 rond. Ryan besloot maar eens tv te gaan kijken , zijn moeder die hem verzorgde alsof prins Willem Alexander was, bracht hem eten en vitamine pilletjes en drankjes , hij besloot vaker ziek te worden.

De jongens zaten op school, ze zouden nu lezen tot 9:00 , lezen ? kloten ze zouden er alles aan doen om iedereen aan het lachen te maken. Tot grote ergernis van de docenten die ze dan uit elkaar haalden en ergens anders liet lezen. En daar zat Ryan dan tussen als boekenworm. Vanaf dag 1 had hij gedaan alsof hij lezen haatte , door opmerkingen te maken zoals ‘wat een kut boek’ ‘slaap verwekkend’ en dan gaapte hij nep. Maar iedereen om hem heen zag dat hij lezen stiekem wel leuk vond. Dat bleek wel toen ze hun eerste boek uit moesten hebben en hij er al 2 uit had, hij had op zijn alle sloomst gelezen ! ,en iedereen nog moest beginnen. Het was stil in huize Turner ; Dylan was naar school , zijn moeder en vader waren werken en de hamster zat rustig in zijn holletje te slapen, waarschijnlijk uitgeput van gister avond. tic-tac plop tic-tac plop.

Ryan ging zich verzitten , er schoot een flinke pijn door zijn hoofd en ruggenmerg heen , die klap op zijn hoofd was de tik die hij hoorde in zijn droom, hij was niet zacht gevallen volgens Tyme. Verder wist hij niet waar de pijn van zijn rug vandaan kwam, en de sneetjes die in zijn polsen waren aangebracht waren ook een achtste wereld wonder. Ryan sloeg een zucht en keek naar de afstandbediening “Dus jij word mijn entertainment ?” zijn wenkbrauw schoot omhoog , hij toverde een smile en deed de tv aan. “we did it , yes we did it !” “Dora ?” een klein beetje geshockeerd keek hij toe hoe een klein meisje en een aapje met laarsjes aan een vreugden dans deden. Toen hij weer terug was bij zijn positieven zapte hij naar RTL4 , het nieuws was net voorbij , na heel zacht gevloekt te hebben zapte hij naar discovery channel ,en bleef dat kijken met soms een dutje tussendoor.

al snel was het 11:15, Ryan dacht dat het al na 3'en zou zijn, maar dat was het niet.
Ryan werd gek van de stilte om hem heen enhet gevoel te hebben niets te kunnen doen. Al dat niets doen dat was niets voor hem ! hij was altijd bezig en op de fiets. "fuck it!" Ryan sprong om 11:45 op de fiets en fietste zo hard als hij kon , thuis zitten kon hij niet hij werd gillend gek ! en al dat huiswerk dat hij dan moest inhalen , toetsen die hij niet kon maken omdat hij ziek was geweest, die herkansen en onvoldoendes halen. "Nee, dat mag niet gebeuren !" al snel stond hij op de stoep waar hij zijn mentor aan trof.
"Goedenmiddag" “Goedenmiddag jongen” “Is het al pauzen ?” Ryan stond nu recht voor zijn mentor die een kop groter was dan hij, Ryan had altijd veel bewondering voor zijn mentor gehad , het feit dat hij 4 vakken geeft en ook nog eens mentor is laten we achterwegen , hoe hij alles deed dat bewonderde hij. Hoe hij les gaf , hoe hij hem en zijn medeleerlingen aansprak , je kon hem vrezen en je kon om hem lachen , hij was streng maar rechtvaardig hij was gewoon God.
“Ben je al weer beter” voor de deur van de school hadden ze een soort van trappetje gemaakt , heel laag want het was niet echt , het was voor de sier. Z’n mentor ging zitten en stak een peukie op , Ryan deed een stap achteruit en keek naar zijn voeten. “Ik had een soort van ongelukje zaterdag dat tot zondag gevolgen had, mijn moeder besloot dat ik beter op school kon blijven.” Ryan had moed verzameld en keek zijn mentor aan die goed keurend knikte ,"Jongen, jij mag wel een keer ziek zijn hoor! je haalt het toch wel in, en zoals je weet geld dat niet voor iedereen" Ryan vervolgde zijn verhaal door te zeggen dat, hij gillend gek werd thuis en liever naar school wou dan alleen thuis zitten. Zijn mentor gaf hem gelijk , later hadden ze samen nog een leuk en interessant gesprek gevoerd over sporten en de economie van afrika en indonesie. Ze waren het met een hoop dingen over eens , Ryan straalde van binnen en vooral van buiten. Zo trots voelde hij zich door te praten met zijn mentor over belangrijke dingen , dingen die er toe deden.