001, hoe ik erover denk
yo,
ik ben marie, ik heb geen ervaring met schrijven dus,veel moet je er maar niet van verwachten...
ik ben een directioner, niet de freak-soort, de gewone, zoals (ik denk toch) alle pubers kan ik mijn ouders niet uitstaan. Ik woon in londen. heb je dat gevoel wel eens dat je ze wil slaan of eens hard tegen roepen? wel dat heb ik ook, alleen doe ik dat niet, ik durf niet... mijn ouders zijn niet lief of begrijpent ofzo nee, mijn ouders zijn ouderwets,er valt niet mee te praten, ze luisteren niet, ik mag niets, ze zijn veeeel te streng en overbezorgt,ze kunnen niet tegen alledaagse muziek, mijn ma krijgt daar koppijn van zegt ze dan, alsof ik at gekoof, ze kan niet eens een e-mail sturen en als ze iets probeert op te zoeken op het internet op de pc weet ze niet eens op welk knopje van de 2 van een muis mo
et klikken, hoe achterlijk is da nie? ze word dan histerisch en als ik het dan wil voordoen krijg ik een klap in mn gezicht, zoals ik al zei, er valt niet mee te praten, dus kan ik mijn gevoelens niet uiten dus laat ik mijn gevoelens los op muziek, dansen en lezen,maar ja wat verwacht je mijn ma kan er niet tegen als ik met mn oortjes in mn kop zit als ik muziek luister en ik niet hoor over wat ze aan het zagen is en dansles is maar 1 uur per week en lezen, daar heb ik geen tijd voor. ja wat dacht je ik moet weer eens studeren. dus is alles waar ik mijn goevoelens kan op uiten weg tot ik bij mn nicht kwam slapen, louise.
ik kwam binnen in haar kamertje en mij aandacht werd getrokken door een hele pak posters aan haar kast van een groep snelle gasten die volgens haar one direction heet. ik luisterde naar alles wat ze erover te vertellen had en het boeide me enorm, dus wat dacht je dat ik doe wanneer ik thuis kwam? Laptop open en op google one direction opzoeken, ik werd direct doorverbonden via youtube naar een liedje van hen, one thing. ik was op slag verliefd op louis zijn stem en zocht allemaal fotos op van hem en hangde ze op in mijn kamer Tja, lang hebben ze daar niet blijven hangen, wat denk je? mijn ma vond dat ik mijn kast niet moest verpesten met shit ( volgens haar) en daar is het allemaal begonnen ...
Er zijn nog geen reacties.