De 100e Hongerspelen - 297

“Waar we voor komen, Snow”, zei Katniss. “U krijgt morgen uw laatste spuit.” Er viel een ongemakkelijke stilte.

“Mijn laatste… Juist ja, dus, hoe lang heb ik dan nog?”
“Een week.”
“Dus over een week hoef ik niet meer te klagen dat ik eenzaam ben”, zei Snow met een zucht.
“Opa, zijn er dingen die u nog wil doen in die week?”, vroeg Adriënne.
“Doen?” Hij keek niet begrijpend naar Katniss, Ema en Adriënne.
“Ik had beloofd dat u nog een paar gunsten kon krijgen als u ons hielp”, zei Katniss. “En dat heeft u buitengewoon goed gedaan. Bovendien heeft Adriënne me gevraagd om u een paar mooie laatste dagen te geven, voor zover dat mogelijk is.”
“Waarom zou u me dat geven dan?”, vroeg hij aarzelend. “Ik weet best dat u me liever kwijt bent, mevrouw Everdeen.”
“Ik heb ook van in het begin gezegd dat u zou sterven”, zei Katniss. “Maar ik moet toegeven dat u veel minder erg was dan uw zoon. En dat zelfs u niet verdiende wat uw zoon met u gedaan heeft.”
“Nou, euh, ik zou het wel fijn vinden om nog wat tijd met Adriënne door te brengen”, zei Snow. “En, en nog eens buiten te gaan met haar, wandelen ofzo.”
“Hmm, buiten wandelen…", zei Katniss bedenkelijk.
“Misschien in de tuin morgen?”, opperde Adriënne. Katniss knikte, dat was haalbaar. In de stad was moeilijk, ze wilde Snow liever niet meenemen naar een openbare plaats, maar zijn eigen tuin was wel een mogelijkheid.
“Ik kijk of ik wat mensen vind om met jullie mee te gaan dan”, beloofde ze.
“Gaan, gaan we morgen naar het paleis dan?”, vroeg Snow verbaasd.
“Ik was al van plan te gaan met Adriënne”, zei Katniss eenvoudig.
“Mag, mag ik dan ook mijn rozen nog eens zien?”
“Dat had ik wel verwacht”, knikte Katniss.
“Bedankt”, zei Snow met een zucht.
“Nog iets waar u zo meteen aan denkt?” Hij schudde zijn hoofd. “Laat het maar weten dan als u later nog iets bedenkt”, bood Katniss aan.
“Zal ik doen”, zei Snow. “En… Bedankt.”
“Geen dank”, zei Katniss. “Ema, Adriënne, wat doen jullie? Blijven jullie nog even hier?”
“Ik denk van wel, ja”, zei Adriënne zacht.
“Goed, maar dan moet ik jullie wel opsluiten”, zei Katniss. “Ik vraag wel iemand om in de buurt te blijven dan, roep maar als jullie buiten willen.”