16. Water
Sorry voor het lange wachten en kort hoofdstuk maar heb het super druk...
Volgende week examens pf..
Volgende week examens pf..
We zijn enkele dagen verder. Bill heeft nog niet de moed gevonden om… verder te gaan. Ondertussen vermaak ik mezelf dan maar onder de douche. Elke keer als ik terug in de slaapkamer kom, kijkt hij me schuldig aan. Ik hoopte dat elke dag anders zou zijn, maar keer op keer duwt hij me weg wanneer we verdergaan dan kussen. Ik stond te ontbijten in de keuken. Niemand anders eet met me mee, dus waarom zou ik neer gaan zitten? Ik staarde naar buiten. Het is hier zo stil… Ik weet eigenlijk niet of ik hier op mijn plaats zit. Ik voel bij die gedachten twee armen om me heen. Bill. Zijn zachte geur omhelst me. Ik kijk hem zijdelings aan. “Blijf bij me,” fluistert hij en drukt een kus op mijn wang. Ik vraag me af of het zou helpen moesten we samen zijn… Ik werk mijn laatste stukje brood naar binnen en draai me om. Ik sla mijn armen ook om hem heen. “Mijn ouders zijn de hele dag thuis… We kunnen… Naar de warmwaterbronnen,” Het is een regenachtige dag, donker. Perfect voor je. Ik knik. “Ik heb wel geen zwemshorts bij,” zeg ik terwijl ik de keuken opruim. “Dat is niet nodig. Niemand zal ons zien,”.
Het was een heel eind stappen naar de bronnen, maar inderdaad. Er was niemand. Enkel de wild natuur en wij. Donkere wolken trokken over het eiland. Bill zoekt een bron uit. Hij staat met zijn rug naar me. Hij weet dat ik naar hem staar. Sensueel trekt hij zijn kleren uit. Stuk voor stuk valt alles op de grond. Ik volg zijn voorbeeld en kom bij hem in de bron. Het is echt warm, totaal in contrast met het weer. Ik kom naar hem toe en omhels hem. “Bill...,” begin ik. Hij slaat zijn benen om me heen. “Ja?,” – “Ik hou van je,” fluister ik. Hij kijkt me verrast aan en streelt mijn gezicht. “Het maakt me niet uit wat of wie je bent… ,” Hij duwt me onder water en kust me. Onze ogen waren niet enkel gesloten voor het water, ze waren gesloten omdat… omdat het een echte kus was.
We zaten al enkele uren te weken in het warme water. De tijd vloog gewoon voorbij met Bill. Ik hoop dat hij niet meer zo hysterisch doet over hoe hij veranderd tijdens… Hij hijst zich op en kust me. Ik glimlach onder onze kus. Hij heeft mijn gedachten gelezen. Ik streel zijn rug. Hij warmt eindelijk op door het water. Zelf zijn lippen voelen niet koud aan. Ik streel zijn wang. “Ik dacht nooit dat ik met jou iets zou kunnen beginnen,” grinnik ik. Bill kijkt me verbaast aan. “Ik was ook niet van plan om met iemand ooit iets te beginnen.” Glimlacht hij en kijkt weg. “Laten we gaan. Je krijgt het koud,” merkt Bill op. Ik knik. Mijn kleren zijn ook nat. Ik zucht. Hopelijk word ik hier niet ziek. Dat zou pas een domper zijn…
Het was een heel eind stappen naar de bronnen, maar inderdaad. Er was niemand. Enkel de wild natuur en wij. Donkere wolken trokken over het eiland. Bill zoekt een bron uit. Hij staat met zijn rug naar me. Hij weet dat ik naar hem staar. Sensueel trekt hij zijn kleren uit. Stuk voor stuk valt alles op de grond. Ik volg zijn voorbeeld en kom bij hem in de bron. Het is echt warm, totaal in contrast met het weer. Ik kom naar hem toe en omhels hem. “Bill...,” begin ik. Hij slaat zijn benen om me heen. “Ja?,” – “Ik hou van je,” fluister ik. Hij kijkt me verrast aan en streelt mijn gezicht. “Het maakt me niet uit wat of wie je bent… ,” Hij duwt me onder water en kust me. Onze ogen waren niet enkel gesloten voor het water, ze waren gesloten omdat… omdat het een echte kus was.
We zaten al enkele uren te weken in het warme water. De tijd vloog gewoon voorbij met Bill. Ik hoop dat hij niet meer zo hysterisch doet over hoe hij veranderd tijdens… Hij hijst zich op en kust me. Ik glimlach onder onze kus. Hij heeft mijn gedachten gelezen. Ik streel zijn rug. Hij warmt eindelijk op door het water. Zelf zijn lippen voelen niet koud aan. Ik streel zijn wang. “Ik dacht nooit dat ik met jou iets zou kunnen beginnen,” grinnik ik. Bill kijkt me verbaast aan. “Ik was ook niet van plan om met iemand ooit iets te beginnen.” Glimlacht hij en kijkt weg. “Laten we gaan. Je krijgt het koud,” merkt Bill op. Ik knik. Mijn kleren zijn ook nat. Ik zucht. Hopelijk word ik hier niet ziek. Dat zou pas een domper zijn…
Reageer (1)
Wat is hij nou?
1 decennium geledenWel echt super spannend, dusss snel verder!!!!
Xx