¤ OO3.

Maandag brak al snel aan en Charleen maakt haar tas in orde. Ze stuurt Miranda een bericht dat ze over enkele minuten vertrekt.
"Heb je alles Char?" Roept Danique vanuit haar slaapkamer. "Bijna." Antwoord ze terug terwijl ze schone kleren in haar tas duwt. Ze doet haar wollen muts op en pakt naar uggs. Terwijl ze haar telefoon uit de oplader haalt roept ze Danique.
"Heb jij m'n portemonnee gezien? Ik kan 'm niet vinden." Danique haalt haar schouders op. "Misschien in de woonkamer?" En ze vertrekt haar kamer weer in. Charleen loopt de gang over naar de woonkamer en kijkt rond. In de woonkamer treft ze 'm inderdaad aan, op de eettafel. Charleen pakt nog wat drinken en stopt dan haar portemonnee in haar tas. Ze kijkt op haar telefoon naar de tijd en ziet dat ze een bericht terug heeft van Miranda.
"Is goed, we zien je zo. Lindsey en ik zijn wel muziek aan het luisteren dus app even als je er bent. x"

Charleen zegt Danique gedag en vertrekt naar de Underground. Ze gaat op 't juiste perron staan en wacht op de metro. Charleen stopt haar oordopjes in haar oren en zet haar muziek aan. Voor ze het weet is de metro aangekomen en ze stapt in. Ze neemt plaats tegenover een aantal jongens die stopten zich blijkend lieten afleiden door de mensen die instapten. Charleen laat niks van zich weten, wat hun reden ook is om te stoppen met praten. Charleen snuffelt door haar afspeellijsten en drukt per ongeluk iets randoms aan als er iemand plaats neemt naast haar. Ze laat zich kort mee slepen in haar gedachtes. Al opent Charleen opnieuw naar haar telefoon en ziet dat ze een bericht heeft van Lindsey.
"CHARLEEN! VOLGENS DE FANSITE VAN 1D ZITTEN ZE IN DE ZELFDE METRO ALS JOU!" Ze trekt haar wenkbrauwen op, drukt op respond en tikt; "Tja, dus? Je weet dat ik voor jou mee ga naar hun concert. Mij kan het weinig schelen muts."
Ze stopt haar telefoon terug en hoort een schel gegil naast zich vandaan komen. Drie meiden gillen en springen naar de jongens tegen over mij en ik trek een gezicht. Na 10 minuten staan ze nog steeds te gillen en Charleen krijgt er schoon genoeg van.
"That's it, can't you just shut up? Leave those poor boys alone or shut up! It's really annoying!" Met een verheven stem raakt Charleen geïrriteerd naar de meiden, die per direct hun mond houden. Ze kijkt even naar de jongens en stop dan haar oordopjes terug in mijn oren. Voor enkele secondes kijkt ze nog even naar de jongens en kantelt lichtelijk haar hoofd. Een diepe zucht ontgaat haar en ze staart over haar schouder uit het raam.

Na een kwartier stopt de metro op Charleen haar halte en ze stapt uit, zonder zich ook nog maar te wenden naar de jongens of de meiden. Met snelle pas loopt ze door naar het huis van Lindsey waar een best volume aan muziek vandaan komt. Ze hijst haar telefoon uit haar jas en stuurt een app naar Miranda. Binnen enkele seconde staat de deur wagenwijd open en laat Miranda Charleen binnen. Het eerst wat ze hoort is een over enthousiaste Lindsey die maar niet kan stoppen met zingen en mee schreeuwen. Dit wordt een lange nacht.
~