1 - Louis Tomlinson

Louis schrok wakker van het vervelende gepiep dat hij elke ochtend weer aan moest horen. Met zijn ogen nog dicht, tastte zijn hand naar de afgaande wekker. Per ongeluk sloeg hij de wekker van het nachtkastje. Hij gromde geïrriteerd en probeerde zijn ogen te openen. Het voelde alsof iemand ze met secondelijm had dichtgeplakt. Toen één van zijn ogen open schoot, viel het felle ochtendlicht precies in zijn pupil. Gelijk kneep hij zijn oogleden weer dicht op elkaar. Voorzichtig ging hij rechtop zitten. Eindelijk wist hij zijn ogen te openen en zag hij op de wekker die inmiddels op zijn hardst piepte, dat het al acht uur was. Hij had nog precies een uur om zich klaar te maken, te ontbijten en om bij de studio te komen. Hij griste de wekker van de vloer en gooide hem terug op het nachtkastje. Hij drukte hard op het knopje dat het gepiep deed stoppen. Hij gooide zichzelf omhoog en liep snel naar zijn kledingkast. Zijn kledingkast was groot en bevatte dan ook heel veel kleding. Vooral smokings, aangezien hij vaak chique feesten bezocht. Hij opende de kast en liet zijn ogen alle kleding scannen. Bij een simpel wit shirt met lange mouwen bleven zijn ogen hangen. Hij trok hem uit de kast en al snel kwam er een blauwe skinny jeans achteraan. Weer keek hij, nu op zijn horloge, naar de tijd. Zijn ogen werden groot toen hij zag dat hij al bijna een kwartier in zijn kast gekeken had. Hij sloeg de deuren van zijn kast dicht en schuifelde, nog steeds slaperig naar zijn grote badkamer. Tijd om zichzelf te wassen had hij niet meer. Gelukkig had hij zich gisteravond nog grondig gedoucht. Zo snel als hij kon verwisselde hij zijn pyjama met de kleren die hij net gepakt had. Nog even checkte hij zijn haar in de spiegel en liep de badkamer weer uit. Terwijl hij zijn weg naar beneden maakte, stopte hij bij de sokken bak om nog een paar zwarte sokken te pakken. Tijdens het volgen van de route naar beneden, gleed hij bijna van de trap, wat hem alleen maar chagrijniger maakte. Elke ochtend had Louis wel een humeur, maar deze ochtend was nog net iets erger dan de andere dagen. Vandaag moet hij met het nummer één mannelijke model van heel Engeland werken. Het liefst had hij het aanbod gewoon afgewezen, maar toen ze hem vertelden wat het bedrag per gelukte foto was, kon hij gewoon geen nee zeggen. Toen hij in de keuken kwam, trok hij zijn sokken aan. Hij liep naar de ijskast en trok de deur naar hem toe. Het enige dat hij zag, waren donuts, een taart en pizza van gisteravond. Sinds hij het altijd zo druk had en zo goed verdiende, had hij bijna alleen nog maar elke avond junkfood gegeten. Hij pakte de drie stukken pizza en werkte ze snel naar binnen, wat geen moeite koste, aangezien hij genoeg honger had om nog meer te eten. Er stond nog een flesje drinken, ook van gister, die hij in zijn tas gooide. Hij bracht zichzelf naar de voordeur, waar hij makkelijk in zijn schoenen stapte en zijn jas over zijn armen liet glijden. Eenmaal buiten, draaide hij de deur op slot en drukte op het knopje van de miniafstandsbediening aan zijn sleutelbos om de auto van het slot te halen. Hij stapte zo snel hij kon in zijn auto, omdat het, ondanks dat de zon scheen, enorm koud was. Hij liet zichzelf in de stoel vallen en sloeg de deur dicht. Met tachtig, waar je zestig mocht, reed Louis op zijn bestemming af.

Louis liep, met een chagrijnig hoofd, de spierwitte studio binnen. Hij plaatste zichzelf achter de camera en stelde hem helemaal goed in. Zijn ogen vielen op de knappe jongen die net binnen kwam. Louis wist dat hij knap zou zijn, maar hij zag er in het echt nog eens tien keer beter uit dan op alle foto's. Zo te zien had hij Louis ook gelijk gezien. De jongen liep op hem af en stak zijn hand uit.
‘Harry’, stelde hij zich voor.
‘Oké’, antwoordde Louis met een opgezette glimlach. Louis legde beide handen weer op de camera, om hem geen hand te hoeven geven. Ongemakkelijk zwaaide Harry zijn arm weer naar beneden.
‘Je ziet er jong uit voor een fotograaf, meestal heb ik alleen van die lelijke kerels van boven de veertig’, lachte Harry. Louis keek hem minachtend aan.
‘Tweeëntwintig’. Louis draaide zijn hoofd naar de plek waar Harry in vijf minuten moest poseren.
‘Ik vind het wel chill hoor. Zo jong en nu al zo goed bezig’, bracht Harry na twee minuten stilte uit, met een glimlach.
‘Oh’, antwoordde Louis. Nog steeds weigerde hij Harry aan te kijken.
‘Ik ben ook pas negentien, hoor’, wilde Harry hem geruststellen. Het verbaasde hem dat hij nog maar negentien was. Hij leek minstens net zo oud als Louis zelf, misschien zelfs een beetje ouder.
‘Zorg gewoon dat je klaar staat’, zei Louis, hopend dat hij het gesprek kon stoppen.
‘Ben je altijd zo hard tegen modellen?’, vroeg Harry. Hij was een jongen die niet zomaar over zich heen liet lopen, had Louis wel door. Er was geen kans dat Harry weg zou gaan, voordat hij een verklaring gaf. Louis ging intimiderend voor Harry staan.
‘Ik doe zo tegen iedereen, voel je vooral niet speciaal. Dat je een model bent, betekent helemaal niks’. Louis kon zichzelf niet meer inhouden.
‘Je bent jaloers’, zei Harry met een grijns. Louis' mond viel open, om het feit dat Harry zoiets überhaupt durfde te zeggen tegen hem.
‘Pardon?’, bracht Louis uit. Hij gooide een blik vol afschuw naar de knappe jongen.
‘Je kon waarschijnlijk geen model worden, dus ben je een stront chagrijnige fotograaf geworden, die om niemand geeft, behalve hemzelf. Je bent er zo één’. Louis kon nog steeds niet geloven dat hij zo zijn mond durfde open te trekken.
‘Iets aardiger zou kunnen. Hier schiet je ook niets mee op’, stelde Harry voor. Ergens had het wel wat. Alles dat Harry gezegd had, was waar. Louis wist zelf ook wel dat hij alles op iedereen af reageerde. Ook Harry zelf had wel iets. De trekjes in zijn gezicht waren om zo maar te zeggen, sexy.
‘Ga klaar staan’, was het enige dat Louis nog kon zeggen. Hij verschuilde zich achter de camera. Hoofdschuddend liep Harry naar zijn plek. Met tegenzin, probeerde Louis het beste van de foto's te maken. Toch kon hij zijn ogen niet van Harry afhouden. Zelfs niet na de shoot.

Allemachtig, bedankt voor alle leuke/lieve reacties en kudo's! Jullie zijn de beste

Laat me weten wat je van het eerste hoofdstuk vindt! xx