Foto bij 2 jan '14

Ik stel u voor aan Blackstorm Von Pendragon. Een stamboek Fries met al heel wat prijzen en afstammelingen achter zijn naam. Zes van zijn zonen staan hier op stal. Twee ervan zijn Icedusts broers, drie anderen zijn kruisingen. Storm, zoals we hem noemen heeft zoons en dochters over het hele land en soms laat Meneer Baum hem op een fantoon springen zodat de merries niet de halve wereld over hoeven te reizen, maar de mini-Stormpjes kunnen in een koelbox de hele wereld over. Meneer Baum zei dat Storm zelf dochters en zonen in Japan heeft. Storm zelf schijnt er geen weet van te hebben, zolang hij maar krijgt wat hij vindt dat hem toekomt. Hij is een leider, deinst zelf niet voor Thorin terug en heeft het liefst alle merries voor zichzelf. Niet gek dus dat alle hengstige merries verre van hem worden gehouden.

Lief Dagboek,

Het heeft vandaag de hele dag geregend, bah bah en nog eens bah. Vandaag hoefde ik in principe niet te werken, maar ik kan geen dag zonder de paarden. Dus ben nadat ik had ontbeten en m'n financiën op orde had gebracht ging ik gewoon lekker naar Stal. Op m'n rammelfiets door de regen en de blubber.
Natuurlijk stond paardlief al naar me uit te kijken. Trouw lief dier maar hinniken tot ik bij hem in de stal stond. Best beest, best beest. Omdat het regende heb ik hem bij wat andere paarden in de kleine binnenbak gezet. De paarden bij hem waren de drie jaarlingen en de Lusitano ruinen. Hij sloofde wel een beetje tegen Sansa, maar die moet nog hengstig worden, dus had het niet echt veel zin.
Terwijl ik Dusts stal uitmestte begon het harder te regenen. Ik was maar wat blij dat Icedust overdekt stond. Ik schoot vandaag snel op, dus had ik tijd m'n fiets af te spuiten op de poetsplaats. Want die was door het fietsritje helemaal blubberig geworden.
Daarna heb ik Icedust uit de bak gehaald en op de poetsplaats vast gezet. Voor het poetsen eerst z'n bakmaatjes op stal gezet en wat andere paarden in de bak gelaten. De weides zijn net moerassen.
Icedust is ook vandaag weer grondig gepoetst, ook al weet ik dat hij morgen toch weer stoffig of zanderig is. Ik poets hem om dat kleine deel van de dag om hem te zien glimmen en schijnen. En natuurlijk omdat hij het zo fijn vindt om opgedoft te worden.
Na twee uur poetsen en troetelen heb ik Icedust opgezadeld en de bak ontruimd. Terwijl Icedust ongeduldig op z'n bit stond te kauwen heb ik was balkjes neergelegd. Want friezen mogen dan niet goed zijn in springen, Dustie en ik hebben wel lol in balkjes lopen.
Na het balkjes lopen Dust nog even snel na gepoetst en voor de tweede keer gevoerd, ook al was de eerste keer niet zelf. Ik vind het elke avond weer moeilijk hem alleen in z'n stalletje achterlaten. Misschien omdat ik me inbeeld dat hij zielig naar me kijkt en hinnikt dat ik hem niet achter mag laten. Gek Mens Ben Ik Hè.

-Tinka

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen