01 Jan 14

Lief Dagboek,

Alweer de eerste dag van het nieuwe jaar voorbij. Joost, Tom en Mathijs waren superbrak, maar dat was aan de andere kant wel schattig, vooral Joost. Die grote spierbundel die in z'n ogen wrijft en tegen Thorin aanleunt om niet op het stro in slaap te vallen, toch wel erg aandoenlijk.
Meneer Baum en gevold zijn weer terug uit Brabantia, waar Lieke and Lotte zich, duidelijk te merken, uitstekend hebben vermaakt. Nico was minder te spreken, maar echt duidelijke uitleg krijg je van de Spanjaarden toch niet.
Na de dagelijkse klussen was het tijd voor mijn eigen lieve paardje. Icedust had al de hele ochtend en twee uur van de middag moeten wachten op z'n aandacht.
Na z'n stal uitgemest te hebben, zette ik hem op de poetsplaats voor een goede douche en een grondige poetsbeurt. Een wit paard bezitten is hard werk dames en heren. Manen kammen, staart uitborstelen, sokken kammen, hoeven uitkrabben en in de teer, dubbel checken voor snot in ooghoeken en neusgaten. Wit hoort echt wit. Vooral omdat hij Icedust heet. Het stof van het ijs, dubbel wit dus.
Dustie vindt het maar wat fijn dat ik meer dan anderhalf uur met hem in de weer ben. Hij strekt z'n nek zo ver als hij kan en laat z'n onderlip helemaal hangen. Hij vind het bijna jammer als ik klaar ben.
Na het poetsen een halfuurtje gelongeerd en een halfuurtje gereden. Hij is nog wat bokkig onder het zadel, maar was vandaag aardig rustig. Heb niets ingewikkelds van hem gevraagd, gewoon wat figuurtjes rijden.... saaaaai.
Na het rijden afgewreven en de zweet plekken uitgepoetst en hem toen in de paddock gezet. Had ik niet moeten doen. Tien minuten rollen en Dustie was Sandy.
Ben thuis wezen eten voordat ik terug naar stal ben gegaan om Icedust binnen te halen en even snel af te borstelen. Niet al te veel interesants gebeurt dus.

-Tinka