048.

Na eindelijk te zijn geland moesten we nog een paar meter de berg op. We moesten hier landen omdat er geen beter plek was.
Zonder naar hem te kijken begon ik te rennen. Ik wilde zo graag dat het goed ging met mijn nichtje.

--Kim--
"Waarom heb ik naar je geluisterd." Zei ik.
"Je wilde toch van je broer af?" Zei ze normaal.
Ze zetten mij vast aan een vage plank tegen de pilaar van de tempel. Die keten beten in mijn pols toen ik zag dat het van vuur was begreep ik waarom.
"Waarom vuur?"
"Is het niet ironisch. Een draak gevangen door zijn eigen element. Je hebt ons veel te lang laten wachten en die broer van je krijg ik ook nog wel.
"Broer. Dit is de 2de keer dat je broer zei." Ik keek haar aan.
"Dus je weet het niet. Die Neef van je waar je het over hebt is eigenlijk je broer. 16 jaar geleden heeft hij jouw weggebracht en ergens in een tijd gegooid. Je had nu wel 100 kunnen zijn. Ach ja hij was toch al niet zo'n slimme koning."
"Koning?" Zei ik onbegrijpelijk.