041.

--Kim--
Waarom moesten we hier heen. Ik wilde thuis blijven. Het maakt mij niet meer uit wat de mensen dan gaan zeggen. Ik wil hier weg."
Ik zei dat in mijn eigen spiegelbeeld. Het water waarnaar ik keek zag er kalm een rustgevend uit. De bladeren waren donor groen en het gras was groen. De bloemen die hier leefde zag er mooi een kleurig uit. Het zag er uit of het van een fantasie boek was afgescheurd. De wereld zag er zo kleur vol uit. Terwijl de creaturen die er op leefde die alleen maar voor dood en verderf kan zorgen. Zou het anders kunnen?
Ik liep verder het bos in en keek rustig om mij heen. Inderdaad alles om mij heen was rustig en stil de wind die je zag kon je zien door de bomen. Daarna keek ik weer het water in. Het mooie turkooise water dat heel erg rustig leek. Waarom kon zo'n rustgevende plek nou bezet zijn door draken en andere dodelijke creaturen.
"Misschien kan ik je helpen."
Ik keek om en zag daar een meisje staan.