039.

"Waarom doe je ons dit aan?" zei kim.
"We doen je helemaal niks aan we geven alleen jullie eigen levens terug die van jullie waren ontnomen." Ik keek ze serieus aan. Ik zag ook dat Mathias zwarte vlekjes op gezicht en handen had. Bij Kim zag niet echt veel andere dingen. Ze had zelfs haar menselijke taal nog.
"Je meent dit he?" Begon Mathias. Die ernstig naar zijn handen keken. Het viel me nu ook op dat ze een beetje klauwvormig waren. De nagels waren verdikt en er zat een rode gloed overheen.
"Ja jongen." Hij knikte en accepteerde tegenstelling van Kim.
"Mathias... Hoe kan je dit nou goed vinden. Kijk naar je zelf. Je blik is niet eens meer menselijk." Zei ze.
"Kim luister goed we moeten hier wel blijven en wachten tot het klaar is we hebben geen keus dan hier te blijven."
"Kunnen we dan naar huis?" Zei Kim."Nee nichtje van me. Dit hier deze wereld. Is ons huis waar wij wonen."