038.
Paar uur later kwam Kira terug met 2 soort van mensen.
"Hier heb ik ze."
Ik zag dat die 2 vrij angstig naar mij keken.
"Jullie moeten niet bang voor mij te zijn echt niet." Zei ik.
"Yuta ik moet weer gaan red je het wel met ze?"
"Ja hoor."
En ze verdween weer.
"Waarom zijn we hier?" Begon de jongen die waarschijnlijk Mathias was.
"Jullie komen hier wonen... Voorlopig."Zei ik terug.
Ik merkte dat de temperatuur een beetje warm was voor ze en daar hadden ze het nadrukkelijk moeite mee. Af een toe een koele bries die dan het lichaam afkoelde was dus hard nodig. Aantal meters verderop stond een grot ik wenkte hen mee te komen en liet ze binnen in die grot. Hier was het ook aannemelijk kouder. Dit was ook de plek waar ik Kim en Mathias schuil ging houden. Totdat ze zelf een weg door de wildernis kunnen. Om hun huis te vinden.
Reageer (1)
Ja, hier ben ik weet met mijn opmerkingen... Echt sorry, maar ik kan het gewoon niet laten... Alle cijfers onder de tien - en de tientallen zelf - hoor je voluit te schrijven. En volgens mij klopt 'Jullie moeten niet bang voor mij te zijn...' niet. Ofwel moet je moeten vervangen door hoeven, ofwel laat je de te vallen. Gwn even een tip. Nogmaals sorry als je het niet leuk vind.
1 decennium geledenMaar toch weer een leuk hoofdstuk.