9. Vanuit Linde

Sinds dat we uit het station zijn doen Nils en Rein raar tegen elkaar. Ze wisselen als maar blikken uit. Ik zou ze wel een keer vragen waar het over ging. Veerle opende de voordeur en we liepen met z'n alle naar binnen. Samen met Nils vertelde ik wat er die vorige dag gebeurd was terwijl Guus ons van drinken voorzag. We waren klaar met vertellen en Stefan kwam de woonkamer ingelopen, hij sloeg z'n handen voor zijn mond en begon te gillen en rond te springen. Ik moest huilen van het lachen en keek naar Veerle die d'r handen voor d'r gezicht hield uit schaamte. Stefan liep even weg en kwam toen terug gelopen met pen en papier. "Aaaaaah MainStreet!!" Gilde hij weer en nu snapten de jongens ook waar het om ging, ze begonnen ook te lachen. "Omg omg omg, ik ben zo'n fan van jullie !!! Mag ik een knuffel foto en een gekke foto en een hand tekening whaaaaaaah!" Ik lag ondertussen op de grond van het lachen en Guus besloot Stefan maar even de kamer uit te zetten. "Héhé." Zuchtte ik toen ik weer wat rustiger was geworden; "Dat was grappig." Ik haalde de tranen van m'n wangen af en keek naar Veerle; "Hij immiteerde jou." Ik kreeg een kussen naar m'n hoofd. "Dat is niet waar!!! Zo heb ik nooit gedaan." Ik lachtte; "Die knuffel foto en die gekke foto heb je het wel over gehad." Veerle stond op en liep weg. "Lekker weer Lin." Ik keek Guus boos aan. "Heb ik het weer gedaan, sjee.. Ga naar d'r toe dan en stuur Steef maar hierheen." Guus liep weg en ik wendde me tot de jongens. "Ja sorry, als we ruzie hebben staat Guus altijd achter Veerle en Stefan achter mij." Daan keek me moeilijk aan; "Hebben jullie ruzie dan?" Ik knikte. "Ja, anders loopt ze niet weg." Daan keek me nog steeds moeilijk aan. "Hierom? Dit was toch gewoon een grapje." "Vrouwen Daan, vrouwen." Ik grinnikte en knikte naar Rein. "True."

@stefanderuijter : AAAAAAAAH FANGIRLING , KOM JE THUIS VAN SCHOOL ZIT INEENS @Tweetmainstreet MET @Lindexkusje OP JE BANK IN DE WOONKAMER AAH

Ik begon te lachen en las het voor, op dat moment kwam Stefan binnen met een camera in de aanslag. "PAPARAZZI!" Hij maakt allerlei foto's op de raarste manieren. "Steef kom gewoon even zitten." Stefan was echt de grappigste jongen die ik kende. Al was het niet mijn broer geweest had ik hem sowieso als vriendje willen hebben!! Stefan plofte neer op de bank en Daan grinnikte; "Stefan je moet ons helpen." Stefan keek hem grijnzend aan en ik gaf hem een stoot. "Doe nou is effe normaal man." Ik probeerde m'n lach zo goed mogelijk in te houden. "Veerle en Linde hebben ruzie." Ging Daan verder en ik snapte niet waar dit heen zou gaan. "Ja, dat is eem dagelijks ritueel." Grinnikte Stefan waarna ik een kussen naar zijn hoofd gooide. "Sorry zusje.." Ik glimlachte naar hem en Daan ging weer verder; "Maar Veerle moet hier komen." Stefan antwoordde dat hij haar dan zelf moest roepen en dus stond Daan op en riep Veerle, ze kwam naar beneden en bleef in de deur opening staan. "Of zij, of ik. Ik wil niet samen met haar in één ruimte zitten." Ik zuchtte en draaide met m'n ogen; "Ja sorry hoor maar wat heb ik nu weer fout gedaan?" Het was misschien wel een beetje te bitchie maar zeg eerlijk, dankzij wie zitten nu haar idolen in onze woonkamer?! Er kon niet eens een bedankje af. "Dat weet je hartstikke goed." Ik schudde m'n hoofd en sprong op. "DANKZIJ WIE ZIT MAINSTREET HIER IN DE WOONKAMER? JUIST MIJ. JE HEBT ME NIET EENS BEDANKT, GA LEKKER ZELF WEG." Veerle keek me boos aan en sloeg haar armen over elkaar terwijl ze haar hoofd schudde. Ik zag dat ze zich in moest houden. Net op het moment dat ze iets wilde zeggen klonk Rein z'n stem; "In dat wat Linde net schreeuwde had ik al drie keer gevloekt of gescholden. Leer me dat oh my gosh." Ik draaide me grinnikend om naar Rein; "Stap één, vervang 'oh my gosh' door 'wow' of 'wauw'. Als dat je is gelukt mag je voor stap twee komen." Ik had er zelf niet lang voor hoeven oefenen, ik vond schelden en vloeken erg. Ook al deed ik het misschien zelf ook wel ja, maar ik heb van mijn fouten geleerd en wil het goede voorbeeld geven voor anderen en zo te zien werkt het in ieder geval wel bij Rein. Ik hoorde m'n naam vallen en kwam uit m'n gedachten. "Wat is er met mij?"' Ik keek naar Veerle die erg arrogant zei; "Ik zei zojuist dat je jezelf vooral erg goed vind, niet dan?" Ik knikte; "Ik ben trots opmezelf dat ik het schelden en vloeken mezelf heb afgeleerd ja, kan je zelf ook wel doen. Ook al scheld iedereen in dat fandom van je, blijf jezelf." Terwijl ik dat zei kwam Veerle dichterbij gelopen. "Ten eerste heb je geen ene reden om de mainiacs hierbij te betrekken en tweede, als ik jou als voorbeeld neem ben ik niet mezelf of wel dan?" Dit keer was het mijn beurt om dichterbij te komen lopen; "Veerle doe alsjeblieft normaal, er zitten hier vrienden van mij bij en jou idolen. Je maakt een goede indruk." Ik hoorde een grinnik maar kon niet zo snel bedenken wie het was. "Dan gaan die leuke vrienden van jou toch lekker weg, ik heb ze hier nooit binnen gevraagd. Wel dan?" Ik rolde met m'n ogen. "Nou jongens, gaan jullie mee? Ze wilt jullie niet." Zuchtend stond Owen op en Rein trok hem terug; "Owen wacht nou. Stefan maakt net popcorn. En we kunnen hier van leren." Ik liet me zuchtend op Owen zijn plek vallen. "Dan eten we de popcorn maar op bij een film of zoiets maar deze voorstelling is mu afgelopen." Er klonk gejammer vanaf de bank en Veerle liep naar de kast met films toe, ze pakte er een film uit en hield hem omhoog. "The conjuring?" Er klonk instemmend gemompel en ik gilde dat ik dat niet wilde omdat die eng was en wilde opstaan om een andere film te gaan pakken toen Rein me vast pakte en bij hem op schoot trok. "REIN LAAT ME LOS, PLEASE. IK WIL NIET DEZE ZIEN ECHT NIET." "Ahh zusje, ben je bang." Lachte Stefan. Ja, als het om (horror) films ging stond hij niet achter mij. Ik had deze film één keer zo'n twee minuten meegekeken met Veerle, Stefan, Guus en papa maar toen vond ik het al zó eng worden dat ik maar weer naar de keuken was gegaan waar ik met mama zat. Zij hield ook niet van horrorfilms. Terwijl de film begon kreeg ik het koud, ik kreeg al spontane nachtmerries. Ik merkte dat ik nog steeds bij Rein op schoot zat en wilde opstaan om ergens anders te gaan zitten. Rein vroeg fluisterend in m'n oor wat ik ging doen. Waarop ik antwoorde dat ik ergens anders ging zitten. "Het was niet erg, kom maar." Ik keek hem nog een laatste keer vragend aan en ging terug op zijn schoot zitten. Wauw, hij rook lekker!! De film begon nu echt.