7. Vanuit Linde

@Lindexkusje : Wiskunde met babe @reinduif #feest
@reinduif : " @Lindexkusje : Wiskunde met babe @reinduif #feest " Altijd gezellig

"Linde, telefoon weg." Verbaasd keek ik om me heen. "Maar meneer, iedereen zit op zijn telefoon." "Iedereen heeft toestemming gekregen." Ik snapte er niks van. "Nou ik ben toch zeker geen nobody." Rein grinnikte en vanuit de andere kant van de klas hoorde ik gezucht. "Je denkt toch niet dat je grappig bent hé?" Ik keek Maureen boos aan en ik kreeg een arrogante blik terug. "Linde, telefoon inleveren." Ik zuchtte en stond op. Snel tweette ik nog ;

@Lindexkusje : iPhone afgepakt, vandaag niet meer bereikbaar #sos #bye

Ik vergrendelde hem en deed alsof ik hem aan de meneer gaf. Net toen hij hem aan wilde pakken trok ik hem weg. "Mevrouw de Ruijter. Nu inleveren of je kunt vertrekken." "Mag ik m'n telefoon dan wel bij me houden?" "Vraag dat maar aan de directeur." Ik haalde m'n schouders op en liep naar m'n tafel op m'n spullen te pakken. "En neem alsjeblieft dat vriendje van je mee, ik hoef zijn irritante grijns niet meer in mijn lokaal te hebben. Begrepen?" "Met het verkeerde been uit bed gestapt?" Rein liep achter me aan het lokaal uit. "Oké wat gaan we doen?" Ik keek Rein verveeld aan. "Ehm, laten we eerst gaan melden." "Zozo, brave jongen." Ik tikte op zijn neus en we begonnen te lachen. "Kom op m'n rug." Rein pakte mijn tas over en ik sprong op zijn rug. "Rechts!" Ik zei waar hij heen moest en ineens stond hij stil. Ik vloog over zijn nek heen en belandde op mijn rug op de vloer. Even sloot ik mijn ogen, dit voelde niet goed.. Ik opende mijn ogen en daar was Rein zijn hoofd, op een paar centimeter afstand. Ik begon te lachen doordat ik schrok. "Sorry, gaat het?" Ik knikte en glimlachte. "Waarom stopte je?" "Nils, Daan en Owen zaten in dat lokaal." "Oohh, oh. Weetje.." Rein glimlachte. "Nee?" "Je bent best mooi op z'n kop." Rein keek me quasi boos aan. "Dus je wilt zeggen dat ik gewoon niet mooi ben?!" "Dat heb ik nooit gezegd." Grinnikte ik en prikte hem in zijn buik. "Oh gaan we het zo spelen.." Rein begon me te kietelen en ik gilde het uit van het lachen. De deur, waar ik naast lag werd open gedaan. "Zeg, kunnen jullie iets zachter doen? Ik probeer hier les te geven." "Sorry meneer." Hoorde ik Rein zeggen. Maar ik wendde me tot Owen die achter de leraar zat. "Heey Owen!" Owen zwaaide terug; "Lig je lekker?" Ik knikte en de meneer deed de deur weer dicht. Rein zette m'n tas op me buik en pakte m'n benen op. "Hou je vast!!!" Hij begon te rennen terwijl ik op de grond lag en hij me aan mijn benen voort trok. "Waar aan?!" Riep ik hysterisch terug. Rein begon te lachen en trok me een deur in. Hij stak zijn hand uit en hielp me overeind. Ik keek om me heen. "Rein, dude, ik mag hier niet komen.." "Waar zijn we dan?" "Kleedkamer van het theater." "Interessant." Ik porde hem in zijn zij. "Nee Rein, we moeten hier weg." "Ah, nou ik wilde je net de kietel dood weer gaan geven." "Nooit." "Oh jawel." Ik zuchtte. "Oh mijn aller liefste, ik smeek het u. Doe het niet. Geef me een kans, laat mij u zien dat ik het niet waard ben. Alstublieft mijnheer." Rein begon te lachen. "Je kan zo het toneel op." Ik keek hem aan. "Nee oke, nee. En ook geen kietel dood, we gaan." "Nee nee!" Ik keek Rein aan. "Je moet eerst laten zien dat je het niet waard bent." "Oke oke, hoe?" Zuchtte ik. "Voor een kusje?" Rein keek me smekend aan. "Jij bent echt erg hé." Ik durfde het wel, maar wat als Nils er achter zou komen. Dan maakte ik al helemaal geen kans meer bij hem. "Wat is er?" Ik keek Rein aan. "Als je niemand er over verteld doe ik het?" Hij keek me moeilijk aan. "Je snapt me niet hé?" "Nope." "Nou kijk; er stond nou al in de krant dat ik gezoend heb met Nils. Maar ik wil niet dat ik dadelijk bekend sta als een of andere slet die met alle MainStreet boys zoent." "Oh ik snap het. Dit blijft tussen ons." Ik glimlachte; "Kom hier dan." Rein pakte me bij m'n heupen vast en trok me wat naar hem toe. "Je moet je zo nog wel gaan melden hé." "Ssssht." Gaat 'ie er weer tussendoor praten. Rein grijnsde en ik drukte mijn lippen op de zijne. Hij trok me nog dichter naar hem toe. Ik had er geen probleem mee met hem te zoenen, nee, helemaal niet. Hij was echt een schat, maar tegenover Nils.. Nee niks Nils, ik heb niks met Nils. Ik moet doen wat er op mijn pad komt. Ik kwam weer terug op aarde met mijn gedachten en sloeg mijn armen om Rein zijn nek heen. Hij trok me helemaal tegen zich aan en de kus veranderde in een zoen. Hij was goed, misschien wel beter als Nils. Ja, hij was beter. Ik speelde wat met zijn haren en ik voelde zijn handen op mijn kont. Misschien deed Nils dit ook wel, maar doordat het een zoen was om die griet uit de weg te gaan deed hij dat niet. Linde vergeet Nils!!!!!! Langzaam stopten we de zoen. "Het hoefde maar een kus te zijn." "Je deed anders zelf net zo goed mee." "Goed?" "Ja, dat je zelf ook mee deed en niet stopte. En je zoent goed." Rein glimlachte en deed mijn haren achter m'n oren. "Moet jij zeggen, met wie heb je getraind?" Ik voelde dat ik rood werd. "Ehm.. Wil je het echt weten?" "Anders vraag ik er toch niet om." "Oké dan... Nils." "Dus dit was je tweede zoen?" Ik knikte. "En m'n echte eerste zoen moet nog komen. Want met Nils was voor die pester, oh dat weet je nog niet... En met jou om je te stoppen." "Dus je bedoelt dat je nog niet gezoend heb met iemand die van je houdt?" "Klopt." "I'll help you.." Rein keek even weg en ik zag dat hij een kleur kreeg. "That's sweet, but I mean, a guy who loves me, not a guy who likes me as a friend." "But I do." "Really?" "Yes, really." "Why we're talking English?" "Because I love you." Met die woorden drukte hij zijn lippen op de mijne en opnieuw zoenden we, alleen was het dit keer intiemer.