6. Vanuit Nils

Terwijl Linde me knuffelde genoot ik van het moment. Ik hield van haar, terwijl ik haar pas één dag kende. Ik hield van haar om hoe ze was, ze was zo lekker zichzelf en ze zei alles tegen me, wat ze dacht en positief was dan. Ik werd uit m'n gedachten gehaald doordat ik geklap hoorde. "Jessica, ga weg met je stoere vriendjes." Ik gunde haar geen blik en Linde seinde dat ik moest kijken. Ik draaide me om en daar stonden ze dan, Rein, Owen en Daan. "We hoopten dat jij het niet was." Ze hielden de krant voor. "Ga maar alvast, ik wacht vanmiddag op je oké?" Linde knikte en ik duwde haar voorzichtig in haar rug de andere kant op. Ik liep naar de jongens toe. "Ja, ik ben het wel.."
"Waarom heb je ons niks gezegd? Vertrouw je ons soms niet?"
Ik zuchtte. "Wat zou ik jullie moeten vertellen?"
"Dat je een vriendin hebt misschien."
"Heb ik niet."
"Wie was die chick dan?" Rein moest stoppen met meiden chick te noemen.
"Iemand van school, die ik gister ochtend in de trein heb leren kennen."
"Naam?"
"Linde."
"Status?"
"Singel."
"Gewoon iemand van school dus hé?"
"Jaha..."
"Je vind haar echt niet leuk?"
"Nee."
"Weet je het zeker?"
"Jaha."
"Oké!" Rein rende weg en ondertussen hoorde ik hem nog 'Linde wacht!!' roepen. Wat had ik gedaan.. Straks ging hij er met haar vandoor.
"Waarom heb je dan met haar gezoend?" Daan keek me vragend aan.
"Ik kan het hier niet zeggen, zorg dat jullie vanmiddag hier staan. Dan leggen we alles uit."
"Mogen we dan nu naar jou huis? Wij hebben namelijk vrij." grijnsde Owen en ik schudde m'n hoofd. "Ik wil zelf ook graag eten in de kast hebben als ik thuis kom vanmiddag." Daan begon te lachen; "Dus we mogen gezellig een dagje mee lopen met jouw klas." "Even vragen, loop maar mee." De jongens knikten en we liepen de school binnen. Terwijl we naar de receptie liepen zochten we Rein. "Gevonden!" zei Owen en hij wees naar de receptie waar Rein en Linde stonden. "Hey, wat doen jullie hier?" vroeg ik verbaasd aan Rein en Linde toen we bij ze waren aangekomen. "Rein is vrij vandaag, we gaan vragen of hij vandaag bij mij in de klas mag." "Ohh..." Shit.. Dadelijk ging Rein er echt met Linde vandoor. Ik luisterde niet naar wat er allemaal gezegd werd, maar toen ineens de directeur voor ons stond was ik weer op de wereld.

"Jongens, wel even serieus mee doen ja. Anders mogen jullie hier gelijk nooit meer komen." "Jaja!" We zeiden Rein en Linde gedag en liepen naar mijn lokaal toe. "Oké, gaan jullie maar naast elkaar zitten. Ik ga wel naast iemand anders, of alleen." Owen en Daan keken elkaar even aan en haalden hun schouders op. Ik ging voor ze zitten, terwijl zij achterin gingen zitten. De klas stroomde langzaam vol en Tessa plofte naast me neer. "Goedemorgen Nils! It's friday!!!" Ik grijnsde. "Ja zeker. Ga je nog wat leuks doen?" Ze knikte overdreven blij; "Jaaaa, huiswerk!" riep ze uit en we begonnen allebei te lachen. "Nee, even serieus.. Ik heb geen idee.. Misschien logeren of zo. Maar sowieso heb ik nog een wedstrijd." "Oh oh ja, morgen zou toch die kwalifikatie zijn voor het team die mee mag doen met het NK?" Ze knikte; "Ja klopt, de vijf die morgen het beste rennen mogen zich verantwoorden voor de club met de provinciale wedstrijden en dan op den duur komt het NK en later ook nog EK en WK, maar ik ga er niet vanuit dat er van onze club mensen zover komen. Of nou ja, misschien eentje, maar je kent haar toch niet." "Maar jij kan onwijs goed rennen, jij kan toch vast wel bij die selectie voor het NK komen." Tessa haalde haar schouders op. "We zullen het allemaal zien.. Ik zal je gelijk vertellen morgen of ik er bij zit ja of nee." "Zo ja, dan gaan we dat vieren." Tessa knikte grijnzend en ik hoorde m'n naam vallen. "Nils Käller, even voor de klas komen graag." Ik stond op en liep naar voren. "Oké en nu?" De leraar was even bezig. "Dansen? Nee sorry, niet mijn ding." Ik wilde weer naar mijn plek toe lopen. "Nils terug komen." Ik stond een tijdje voor de klas te wachten en iedereen keek me aandachtig aan. "Ja hey meneer ik ben hier gekomen om les te krijgen, niet om les te geven. Dus of u gaat zeggen wat ik hier sta te doen, of ik ga weer naar m'n plaats." De man keek op. "Oh ja, je moet je vrienden even voorstellen." Ik seinde dat Owen en Daan moesten komen. "Oké, klas, dit zijn Owen en Daan. Owen, Daan, dit is mijn klas. Owen en Daan stonden vanochtend ineens voor m'n neus en ze blijven vandaag bij ons in de klas. Doe even vriendelijk tegen ze alsjeblieft." We gingen weer zitten.