Met de TGV naar Parijs

Om vier uur 's morgens stond Auke al aan het raam van Dyllis haar slaapkamer te brullen. Een half uur later stonden ze, de een al wat beter gehumeurd dan de ander, te wachten op de bus. Maar het was onbegonnen werk, er reden helemaal geen bussen om half vijf in de ochtend. Maar Dyllis had een plan waardoor ze toch nog op tijd op de TGV zouden zitten. De waakhond van de buren, die gelukkig nog niet aan het blaffen was, was letterlijk zo groot als een klein paard. Dus het (geniale) plan was om de hond te stelen en hem te berijden, om zo op tijd op de TGV te zitten. Auke vond dat helemaal geen goed idee, maar omdat ze toch niets te verliezen hadden, deden ze het toch gewoon.Maar dat dat niet Dyllis haar beste idee was, hadden ze al snel door...
De hond spuuwde vuur langs zijn neusgaten! Helemaal geroosterd sprongen ze van de hond/draak af. Maar hoe moesten ze nu bij het station geraken????
Ze zagen vederop bij een garage een auto, helemaal onbewaakt, staan....
Kom op dat is er gewoon om vragen, he? Toen ze nog maar een kwartier moesten rijden tot aan het station, hadden ze geen benzine meer. Ze duwden de auto tot aan het eerste tankstation dat ze tegenkwamen. Oh nee toch... Auke was haar creditcard kwijtgeraakt in het linkerneusgat van het vrijhijdsbeeld en Dyllis had die van haar weggegooid zodat de draakachtige hond er zou achter lopen, en zij zo zouden kunnen ontsnappen.
Maar goed ze hadden dus geen geld voor benzine, er zat dus maar een ding op. Ze schopten tegen de benzinetank die omver viel, de beziene die er uitliep deden ze in de auto en reden snel verder. Ze hadden nog maar 5 minuten voor de TGV zou vertrekken.....