Hoofdstuk 8: De arena:

Ik word al vroeg uit mijn bed gehaald. Vandaag is de dag dat ik de arena in ga. Ik trek de kleding aan die Rachelle klaar heeft gelegd. Als ik klaar ben loop ik naar de woonruimte en word meteen meegenomen door Rachelle en de Vredesbewakers. We stappen de lift in, die zachtjes naar boven gaat. Rojen zou ik pas in de arena zien. Ik stap het daglicht in en zie een mega hovercraft die op ons staat te wachten. Ik zit samen met de andere meiden van de districten. Mijn volger wordt in mij linkerarm geplaatst. We stijgen op en Rachelle komt aanlopen met een dienblad met eten en drinken. Ik zou wel moeten drinken want anders zou ik misschien uitdrogen. Na dik een half uur wordt de landing ingezet en landen we op een ondergrondse plek. Rachelle neemt me mee naar de kleedkamers en komt later terug met een pak. Hij is heel simpel maar zodra ik heb aanheb staat het zweet op mijn voorhoofd. ‘Het heeft een vliesbinnenbedekking, dus ik denk dat het of een natte arena is of een koude.’ Zegt ze zachtjes.
Het vooruitzicht dat het een koude arena, staat me helemaal niet aan.
‘Nog een minuut tot lancering.’ Hoor ik een vrouw zeggen.
Rachelle begeleid me naar mijn platform, waar ik op ga staan.
’30 seconde tot lancering.’
Er komt een glazenkoker over het platform heen, ik zie dat Rachelle nog een paar laatste tips geeft. Ik ga recht staan met mijn hoofd trots omhoog. Ik ga omhoog en het duurt nog geen 10 seconde tot dat ik in de arena sta. Ik kijk mijn ogen uit. We staan in een soort van sneeuw gebergte! Ik kijk om me heen en zie dat de andere ook verbaast om hun heen kijken. De cornecopia staat ongeveer 50 meter bij mij vandaag. Als ik snel ben heb ik nog een paar dingen te pakken voordat de hel los breekt.
’59, 58, 57, 56, 55, 54, 53, 52, 51, 50, 49, 48, 47, 46, 45, 44, 43, 42, 41, 40’
Ik ga klaar staan om zo snel mogelijk weg te sprinten. Het is maar goed dat wij daar in district 5 veel mee geoefend hebben.
’39, 38, 37, 36, 35, 34, 33, 32, 31, 30, 29, 28, 27, 26, 25, 24, 23, 22, 21, 20, 19, 18, 17, 16 ,15’
Ik zie dat de rest ook klaar gaat staan.
’14, 13, 12, 11, 10’
*BOEM*
Een lichtflits vanaf het einde van de rij met tributen, gegil, en nog een luide boem. In de lucht is nu een foto te zien van het jongetje uit district 11. ‘9, 8, 7, 6, 5, 4, 3’
Te vroeg van zijn platform afgestapt.
‘2 ,1’
*KLING*
Ik sprint van mijn platform af en zie dat ongeveer de helft er nog staat van de schok.
Ik val op mijn knieën en pak de meeste spullen die ik kan vinden.
Een bijl bind ik in mijn riem, een boog hang ik over mijn schouder heen en ik pak ook nog een paar pijlen. Ik sta op en pak een mes waarmee ik meteen de rest te lijf ga. Ik zie dat mijn groepje ook al spullen heeft en flink aan het vechten is. Ik gooi mijn mes naar het meisje uit district 8. Het lemmet steekt in haar borst en ze valt neer. Ik ren naar haar toe en grijp mijn mes uit haar borst. Links van mij zie ik dat Lizzy de jongen uit district 6 neer halen. Rechts zie ik Josemarijn achter het verwende nest van district 4 aan rennen en schreeuwen dat ze lelijk is en ze haar gaat vermoorden. Het meisje struikelt en Josemarijn gaat boven op der zitten en begint haar gezicht te bewerken. Ik zie de jongen van district 4 op haar afrennen, ik trek een pijl uit mijn koker leg hem aan en schiet hem door zijn hoofd. Ik zie Josemarijn even op kijken, naar mij kijken, ze geeft me een dankbaar knikje en ze gaat weer verder. De meesten zijn al weg gegaan dus ik loop nog even naar de cornecopia, pak een rugzak en begin deze te vullen met dingen die ik wel nodig zou hebben. Ik pak nog 2 messen, een slaapzak, een touw, een bijl, eten en 2 veldflessen. Ik pak voor de zekerheid nog een koker met pijlen en sta dan op. Als ik net de cornecopia uit wil lopen graag ik een dreun en val neer op de grond.