3 weken. 3 weken lang hebben we niks gehoord van de politie. 3 weken lang heb ik in een hel geleefd. 3 weken lang is mijn spoorloos geweest...

3 weken geleden
Zodra ik de deur achter me dicht doe. Komt mijn moeder gelijk de hal in. 'Oh, jij bent het.'
'Dat klopt. Hoezo? Pappa werkt vandaag toch gewoon?'
'Ik hoopte eigenlijk dat Elisa thuis zou komen.' Aan haar houding is te zien dat ze zenuwachtig is en het niet lang zal duren voor ze in paniek raakt.
'Is ze niet gewoon bij een vriendin?'
'Ik heb gebeld. Maar ze is bij niemand.' Dit gezegd hebbende loopt ze weer terug naar de woonkamer. Mij vol vragen achter latend in de gang.


Nog geen uur daarna hadden we de politie gebeld. Ze zijn gelijk gaan zoeken en hebben een opsporingsbericht rond gestuurd. Maar nog steeds is er nog geen enkel spoor wat ons naar haar toe brengt.
Vanaf die dag ging alles mis. Mijn ouders verdiepten zich nog meer in hun werk, mijn cijfers gingen omlaag doordat ik me niet kon concentreren en iedereen ging er zo langzamerhand van uit dat ze niet meer gevonden zou worden.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen