Chapter one

Langzaam kwam de zon op en verspreidde het licht in mijn kamer , waar ik en mijn jonger broertje , Nicholas, lagen. Ik voelde de zonnestralen prikken op mijn oogleden , omdat we geen gordijnen hadden of iets anders wat de zon wat zou kunnen afschermen , werd ik meestal vroeg wakker door het licht. Langs de andere kant van de kamer lag Nicholas , die blijkbaar nog in een diepe slaap was want hij snurkte zo luid dat ik me afvroeg of de overburen het ook hoorden en hij kwijlde zijn hele kussen onder. Ik probeerde zo voorzichtig mogelijk uit mijn bed te komen om geen geluid te maken , wat nogal moeilijk was aangezien onze vloer allemaal houten planken waren, die niets liever doen dan kraken als je er op stapt. Toen ik al halverwege mijn kamer was , besloot ik blijkbaar weer eens te vallen. Op de houten vloer lagen van die kleine speelgoed autootjes , die ik dus niet had gezien . Ik stapte op een van de voertuigjes en meteen daarna voelde ik een snerpende pijn in mijn voet , met een harde klap viel ik op mijn gezicht. Hopend dat Nicholas niet wakker was geworden kwam ik langzaam overeind en hinkte ik verder naar de deur , aangezien mijn voet een diepe snee had kon ik er dus niet goed op lopen . Deze keer was ik niet als Pink Panter door de kamer aan het sluipen maar kwam met luide bonzen op de houten vloer neer. Toen het me eindelijk was gelukt om de slaapkamer uit te komen deed ik zachtjes de deur achter me dicht en ging ik , van de leuning glijdend, naar beneden om te ontbijten . Boven me hoorde ik gekraak van de deur , het was mijn vader Patrick. Hij stond ook altijd vroeg op , al was ik hem meestal een vijftiental minuten voor. ‘Goeiemorgen Enora , goed geslapen?’ , vroeg hij met een nog half slaperige stem. ‘Ja hoor ‘ ,zei ik glimlachend terug. Al was dat eigenlijk een leugen , de laatste paar dagen had ik erg nare dromen , ik kon ze niet echt nachtmerries noemen want ik leek niet echt bang en had bovendien gezelschap van een knappe jongen. Maar het verhaal was niet echt iets positiefs , ik was niet meer thuis maar in een of andere winkelstraat in het midden van de nacht aan het vluchten voor een of ander monster ,wiens gezicht altijd wazig bleef, en naast me liep een jongen van ongeveer mijn leeftijd ,in zijn grote donkerbruine ogen zag ik angst en liefde tegelijkertijd.Dan hoorde ik achter me een oorverdovend gebrul en schoot ik zwetend wakker in mijn bed.