4.

Elysia zuchtte, en voelde ergens een vleugje van angst, diep van binnen. John had gezegd dat ze niet bang moest zijn, dat wist ze ook wel, maar toch... Ze had genoeg tv gekeken. Als dit verkeerd uitpakte, kon ze makkelijk binnen een uur dood zijn. Zo ging het altijd.
Het tentdoek, waar John net nog door verdwenen was, ging opzij, en in de opening zat een klein vosje.
'Jij bent dus die ene uit jeweetwel?'
'Ik denk het.'
'Je lijkt niet erg op iemand uit jeweetwel. Maar goed, ik ben ook maar door Aslan gestuurd. Kom mee.'
Het vosje ging haar voor, de tent in, en lichtelijk op haar hoede ging Elysia achter hem aan.
De Tent was binnen groter dan aan de buitenkant, en het deed haar meteen denken aan doctor who, het "tardis" effect.
Elysia kon zich zelf wel knijpen voor een moment. Nou ja... Als ze zich dan toch in deze wereld bevond, kon ze net zo goed op die manier gaan denken ook.
'U kunt gaan, Mr. Scrubb,' klonk een stem.
In het midden van de tent stond een grote, ronde tafel, met allerlei verschillende figuren er aan. Aan de tafel zat ook John, en hij glimlachte haar bemoedigend toe.
'Zoals u wenst, O Aslan.'
Het vosje verliet de tent, en Elysia liet haar blik over de tafel glijden. Dit... Het koste haar moeite, héél veel moeite, om dit even te kunnen bevatten.
Aan de tafel zaten verschillende soorten mensen, en het koste Elysia net zo veel moeite om ze in te schatten. Er was een man met een kinderlijk gezicht, en... Wacht, wat?
Elysia moest even met haar ogen knipperen, om te kijken of ze het wel goed gezien had.
Hij droeg knal rode all-stars.
Gingen ze dit nou menen?
Er was ook een man met een donker getinte huid, en een ooglapje. Hij keek nogal chagrijnig. John zat ook aan de tafel, en knikte haar bemoedigend toe. Elysia wist één ding zeker, en dat was dat ze John en Mary het meeste zou gaan mogen van het hele kamp.
Naast John zat een man met een lichte, bijna witte huid, en blond haar. Ook hij keek heel aardig, en naast hem zat er weer een man met punt oren, en een elf achtig gezicht. Ook zat er nog een jongen met een pijl op zijn voorhoofd, en daarnaast zat een koppel, een man en een vrouw, die allebei vriendelijk naar haar keken. Aan de tafel zat ook nog een centaur. En recht tegenover Elysia, zat op een soort gigantisch kussen, een leeuw.
'Aslan, neem ik aan?'
Ze kon zich zelf wel voor het hoofd slaan. Het was eruit voordat ze er erg in had.
'Je bent zeer oplettend, dochter van Eva. Stap dichter bij, er is geen enkele reden om angst te tonen. Vertel hoe agent May je gevonden heeft, de leden van de raad zijn nieuwsgierig. Je verhaal zal achteraf gecontroleerd worden, maar ik neem aan dat dat voor zich spreekt.'
Elysia besloot dat er niets anders op zat, en begon het verhaal te vertellen, precies zoals het gebeurd was. Van haar vader en broertje die haar hadden verlaten, tot het moment dat ze bij May achterop de motor zat.
'De raad bedankt je vriendelijk voor het vertellen van je verhaal, dochter van Eva,' begon Aslan toen Elysia klaar was met vertellen.
'Dit heldert redelijk wat op.'
'Ik... Ik weet dat dit de wereld van Tumblr is. Als ik iets kan doen-'
'Dat hoor je vanzelf,' antwoorde Aslan. 'Beloofd.'
Aslan keek de groep mensen rond, die aan de tafel zaten.
'Na dit verhaal gehoord te hebben, moeten we een ander probleem natrekken. Wat deden deze dagboek vampieren zo dicht aan deze kant van het bos?'
'Daar zullen mijn mensen achter aan gaan, Aslan,' antwoorde de man met het ooglapje. 'Dat kan geregeld worden.'
'Het is vreemd,' ging de man met het elfen gezicht verder. 'De lucht patrouilles hebben niets gezien.'
'Hier over zullen we binnenkort nog een andere vergadering over betrekken. Doctor Watson, en anderen wie niet behoren tot de raad, ik wil jullie allen vriendelijk verzoeken om te vertrekken. De raad moet alleen verder spreken met Elysia.'
Een handjevol mensen druppelde de tent uit. John wierp Elysia een bemoedigende blik toe.
'Aslan,' ging de man met het ooglapje verder. 'Het is goed dat ze open staat voor deze wereld.'
'Dat kan wel zijn, Fury, maar we weten niet of zij de persoon is die we zoeken,' antwoorde de man die naast de jongen met de pijl zat.
De man met het elfengezicht mompelde iets in de richting van de man die net gesproken had, en er ontstond een discussie aan de tafel. Aslan gaf een brul, en iedereen hield zijn mond dicht.
'De dochter van Eva zal eerst naar de vrouw met het oog gaan. Mrs. Foxx zal haar verhaal met plezier controleren. Mij lijkt het verstandig dat ze daarna naar het orakel wordt geëscorteerd. '
'Heer, als ik zo vrij mag zijn,' antwoorde de centaur. 'Dit lijkt me het perfecte klusje voor Meneer Jackson.'
'Dat ben ik met je eens, Chiron,' was Aslan's reactie.
'Wie is voor het voorstel dat De dochter van Eva De vrouw met het oog en het orakel bezoekt?'
Alle handen schoten de lucht in.
'Goed. Chiron, laat Mr. Jackson komen. Bij deze ontbind ik de vergadering.'
Voordat Elysia het goed en wel besefte, was bijna iedereen de tent al uit. De centaur stond op een moment ook op, en gebaarde dat ze hem moest volgen.