1. Vanuit Linde

Zuchtend sloeg ik m'n wekker uit, voor de negende keer deze ochtend. Ik sprong m'n bed uit zodat ik de bus naar de trein nog zou halen, die me weer naar school, zou brengen. Terwijl ik m'n ontbijt maakte en wat voor op school zong ik wat liedjes. Zingen kan ik wel, maar verder ben ik totaal niet muzikaal. Ik ben meer van het sporten. Ik rende naar de bus en sprong er net nog in. "Net op tijd dame!" Lachte de buschauffeur. Deze buschauffeur zat er wel vaker, ze was altijd zo vriendelijk! In de bus at ik nog snel m'n brood op en een slok sinaasappelsap. De rest bewaarde ik voor op school. Toen de bus stopte sprong ik er snel uit, mijn bus en trein zaten heel erg dicht op elkaar en ik mocht de trein absoluut niet missen! Snel glipte ik tussen de menigte mensen door en stapte in de juiste trein. Vermoeid keek ik om me heen, het was zoals gewoonlijk weer onwijs druk in de trein. Ik liep een coupé in. Links van me zaten wat mannen in pak met een koffertje, rechts wat oudere mensen. Maar over het algemeen studenten, toeristen en moeder met of zonder kinderen. Ik liep door naar de andere kant van de coupé, ondanks deze drukte wilde ik op de vroege morgen eigenlijk wel een plekje hebben om te zitten. Ineens viel m'n oog op een leeg plekje naast het raam, ik snelde er naar toe maar er kwam net een opa en een oma aanlopen, tja die moest ik wel voor laten... Zuchtend draaide ik me om en ik zag naast me nog een leeg plekje. Ik keek naar de jongen die op de stoel ernaast zat. "Sorry, mag ik?" De jongen draaide zijn hoofd naar mij om en glimlachte. "Maar natuurlijk!" Ik glimlachte terwijl ik voelde dat ik moest blozen. Hij was mooi, best wel heel erg mooi. Ik deed mijn tas van m'n rug en ging zitten. "Dankjewel! Het is niet goed voor me om nu te staan." De jongen keek me moeilijk aan, hij vroeg me nog net niet of me wat mankeerde. "Het is ochtend, ik ben met wakker, snap je?" De jongen knikte en grinnikte even. Ik trok m'n tas op schoot en wilde m'n mobiel pakken, maar de jongen antwoordde; "Ik snap je, daarom zorg ik altijd dat ik een bus eerder naar het station neem. Dan ben ik hier op tijd en kan ik alvast een plekje in de trein zoeken." "Staat de trein er dan al?" Het was best een slim idee van hem. "Ja, maar het scheelt maar 10 minuutjes hoor." Ik knikte. "Bedankt, ga ik morgen ook doen!" Lachend schudde de jongen zijn hoofd. "Morgen is het zaterdag hé." Ik sloeg m'n hand tegen m'n hoofd, Linde dom kind...