Part twentyseven: Full moon and a big problem

Unknown POV
__________________

Een meisje van ongeveer 17 liep door de bossen terwijl de volle maan haar huid bescheen. Ze droeg de naam Emi, zo werd ze al haar hele leven genoemd, maar sinds kort was haar achternaam Cullen en behoorde ze tot een familie van vampieren. Natuurlijk weet iedere lezer dat het dom van haar was om met volle maan het bos in te gaan, er woonden immers weerwolven in de buurt die tijdens volle maan gingen jagen. Het was dan ook voorspelbaar dat het meisje de wolven tegenkwam. In een vlaag van paniek stelde ze de wolven gerust door te zeggen dat ze enkel een wandeling maakte. Hoewel de wolven haar niet geloofden, ze lieten haar met rust en vervolgden hun tocht. Emi vervolgde haar tocht niet, ze ging langzaam op een boomstam zitten en sloot haar ogen. De schreeuw van Edward in haar gedachten, hij maakte gebruik van haar gave om gedachten te lezen, deed haar opkijken en ze keerde terug naar huis, waar de Cullens op haar stonden te wachten. Ze legden uit wat het plan was, blijkbaar moesten ze naar de Volturi om naar een genezing te zoeken voor welke ziekte of aandoening ze dan ook mocht hebben. Het was logisch om op dat moment toe te stemmen, ze wou er alles aan doen om ervoor te zorgen dat het huilen met bloed over zou gaan. Het was duidelijk dat de Cullens wanhopig waren, zelfs Carlisle kon niet op een verklaring komen. Dat zorgde voor veel twijfels en theorieën over de gebeurtenissen. Wat was er met Emi aan de hand en waarom gebeurden al die dingen?