Bewitched by you - Draco Malfoy

Nu ik in het vierde zit wordt ik meer bij het echte leven betrokken. Vandaag is het een match zwerkbal en ik, ik kan niet gaan kijken. Nee, vandaag mag ik in de ziekenboeg gaan werken. Geweldig... Ugh... Er zullen vast weer verschillende vrouwen flauwvallen... Draco Malfoy speelt vandaag... Die kwal komt ook iedere keer vragen hoeveel er flauw gevallen zijn. Alsof hij zijn populariteit daar aan afmeet. Die gast is echt ziek. En dan al die bedreigingen naar Harry. Volgens mij is Draco gewoon jaloers op Harry, Ron en Hermione. Zuchtend ga ik aan het werk. Het ene verband na het andere wordt door mij veranderd. In deze kamer mag ik geen magie gebruiken. Verschrikkelijk! Blijkbaar is de wedstrijd begonnen. De eerste 4 meisjes worden binnen gebracht. Een kwartier later is er echter grote paniek. Een hele bool mensen lopen gillend door de gangen terwijl professor Sneep en professor Minerva een draagberrie naar binnen dragen. Rond het slachtoffer wordt meteen een muur van gordijnen gezet. Dat is geen goed teken. Hopelijk is het niet iemand die ik ken. Snel ga ik terug aan het werk terwijl de professors alles doen om de massa zo snel mogelijk uit de ziekenboeg te krijgen.

'Rosalie!' Ik schrik op wanneer mevrouw Poppy Pomfrey mij roept. Snel haast ik me naar haar toe. 'Enige neiging om flauw te vallen?' Vraagt ze. 'Nee.' Zeg ik kordaat al begrijp ik niet waarom ze dat vraagt. 'Goed, jij gaat me helpen. Als je één keer gilt kom je niet meer terug. Begrepen?' Ik knik en volg haar naar binnen. Wat is hier in godsnaam aan de hand? Zo zenuwachtig is Poppy normaal nooit. Dan zie ik het. In het bed ligt Draco Malfoy. Vandaar al dat tumult op de gang. Poppy kijkt me aan, ze probeert te ontdekken wat ik nu ga doen, denk ik... 'Wat kan ik doen?' Opgelucht haalt ze adem. 'Was jij zijn wonden uit. dan zoek ik de juiste ingrediënten om hem op te lappen.' Ik knik en ga een kom water halen. Deze wonden zien er echt niet goed uit. Zwerkbal is knap om naar te kijken maar als de spelers crashen krijg je dit dus. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik wanneer Poppy terug is. 'Een botsing. Meneer Malfoy heeft het bewustzijn onmiddellijk verloren waardoor niemand kon vermijden dat hij van de kliffen naar beneden viel. Hij heeft geluk gehad dat professor Sneep snel genoeg aan de rand was om in te grijpen. Anders had hij het niet kunnen navertellen denk ik.' Zegt ze naar waarheid. Dat is heftig. Oké, Draco is een kwal maar ik zou nooit iemand dood wensen. Dat is weer iets helemaal anders. 'Zijn alle wonden proper?' 'Ja mevrouw.' Mevrouw Poppe glimlacht en knipt de t-shirt kapot. 'Maak jij deze ook nog even proper? Ik moet nog wat ingrediënten halen in het verboden woud.' 'Geen probleem.' Zeg ik en ga mijn water wisselen. Een leerlinge probeert om meer te weten te komen maar ik zeg: 'Alles wat u wilt weten zult u aan mevrouw Poppe moeten vragen. Ik weet eigenlijk niets.' Het meisje gelooft me niet maar ik weiger om nog meer te zeggen. Voorzichtig was ik de wonden op zijn borstkast uit. Voor de eerste keer valt het mij op dat hij echt wel gespierd is.

Wanneer Draco kreunt stop ik even en kijk hem aan. 'Waar ben ik?' Vraagt hij en wilt recht gaan zitten. Zacht hou ik hem tegen, rustig leg ik hem alles uit. 'Nou, bedankt denk ik.' Zegt hij, ik lach. 'Volgens mij heb je je hoofd heel hard gestoten.' 'Waarom?' Vraagt hij een beetje gekwetst. 'Je hebt net sorry tegen mij gezegd.' 'Nou en?' 'Ik ben een vriendin van Harry?' 'Dat heeft je niet tegen gehouden om mij te helpen.' Ik voel dat ik begin te blozen. Wat is er toch aan de hand met mij? 'Ik ga mevrouw Poppe zoeken. Ze moet weten dat je wakker bent.' Zeg ik en loop snel weg. In de gang kom ik haar direct tegen. Snel vertel ik haar dat hij wakker is. 'Ga je mee?' Vraagt ze. 'Liever niet, ik kan wel even frisse lucht gebruiken.' 'Geen probleem. Kom het even zeggen als je terug bent.' Zegt ze vriendelijk en laat me gaan.

Buiten zet ik me op het pleintje en probeer te denken wat er met mij aan de hand is. Hoe meer ik er over nadenk hoe meer ik gekke ideeën krijg. 'Wat zit jij hier zo te blozen?' Vraagt Hermione en komt naast me zitten. Ik vertel haar alles, maar dan ook alles. 'Dat is niet goed. Rosalie... Volgens mij ben je verliefd aan het worden.' Ik wil net reageren maar iemand is mij voor. 'Op wie?' Vraagt Ron en zet zich dicht tegen me aan. Ik slik. 'Hermione is verkeerd. Ze heeft niet alles gehoord, toch?' Hermione knikt. 'Ja, we praten straks wel verder.' Wanneer ook Harry erbij komt zitten vertelt Ron hem wat er volgens hem gebeurd is. Hermione en ik rollen met onze ogen. 'Zo is het dus niet.' Zeg ik zacht. 'Vertel dan hoe het wel zit.' Zegt Ron en kijkt me uitdagend aan. 'Geen zin in.' Antwoord ik. 'Ze wil dus niet toegeven dat ze jou ook ziet zitten.' Ron begint te blozen na Harry's woorden. 'Ook?' Vraag ik verbaasd. 'Bedankt Harry.' Mompelt hij zacht. 'Had je het haar nog niet vertelt? Man toch... Wel Rosalie, het is tijd dat je het weet. Ron voelt wat voor jou.' 'Oh.' Zeg ik en wandel weg. 'Er zit iemand anders in je hoofd eh.' Zegt Hermione lief en legt haar hand op mijn schouder. 'Ja. Het grootste probleem is dat ik weet dat jullie hem nooit goed zullen keuren.' Voor ze nog meer kan vragen ren ik terug naar de ziekenboeg. Mevrouw Poppe geeft me direct de opdracht om Draco's verbanden te vervangen. Snel ga ik er naar toe en probeer niets te laten merken. 'Rosalie was het. Toch?' Ik knik. 'Is er iets? Je doet anders dan daarstraks.' Ik haal mijn schouders op. 'Het zijn jouw problemen niet.' Zeg ik groffer dan ik bedoel. 'Je hebt gelijk, maar ik wil je helpen.' Kreunend en heel voorzichtig gaat Draco recht zitten. Ik wil hem weer neer duwen maar hij legt een hand in mijn nek. 'Heb je hen vertelt over ons?' Ik wordt knal rood maar probeer het toch. 'Ons?' 'Kom op, je gezicht verraad dat jij het ook voelt.' Voor ik nog iets kan zeggen drukt hij zacht zijn lippen op de mijne. 'Laat mij je helpen. Samen zijn we sterker.' Zegt hij en streelt over mijn wang. De rest van de middag praten we veel.

Twee weken gaan voorbij. Ik heb nu dus stiekem een relatie met Draco. Nu ja, Hermione weet het maar ze heeft beloofd het aan niemand te vertellen. Die avond praat ik er opnieuw met haar over. 'Ik heb het gewoon zo moeilijk met het verbergen. Wat moet ik doen als hij straks uit de ziekenboeg weg mag?' 'Ik weet het niet.' Geeft Hermione toe. 'Heeft Draco geen plan?' Vraagt ze zacht. Dan horen we iets op de grond vallen. Harry en Ron staan ons vol verbazing aan te kijken. 'Ik wist het.' Schreeuwt Ron en rent weer weg. 'Harry! Hoe durf je je onzichtbaarheidsmantel hiervoor te gebruiken?' Vraagt Hermione streng. 'Ik... Ik wist niet dat hij naar hier wou komen.' Zegt die geschrokken. 'Jij wist dat Rosalie iets met Draco heeft?' 'Ja. Ik heb het jullie niet gezegd omdat jullie fout reageren. Als Rosalie hem vertrouwt kent ze vast een kant die wij niet kennen. Ik ben bereid om die ook te leren kennen.' 'Dit is even te veel. Sorry...' Harry loopt weg, ik voel de tranen over mijn wangen rollen en ren naar de ziekenboeg. Wanneer ik de gordijnen open schuif springt Draco recht en trekt me in zijn armen. 'Oh lieverd. Sorry dat je door mij in de problemen komt.' 'Ik hou van jou. Waarom begrijpen ze dat niet?' Draco zucht. 'Ik hou ook van jou. Als ze je echte vrienden zijn zullen ze het uiteindelijk wel begrijpen. En naar wat ik van jou gehoord heb komt dat wel goed.' Ik glimlach en kijk hem aan. Samen praten we de hele avond over andere dingen.

De volgende ochtend komen Ron, Hermione en Harry de ziekenboeg binnen. 'Rosalie?' Ik schrik op. Ben ik hier in slaap gevallen? Angstig kijk ik Draco aan. Draco staat op en neemt mijn hand. Hij duwt me zacht naar het gordijn en blijft achter me staan. 'Ik blijf bij je.' Fluistert hij en trekt dan het gordijn open. Ik zie dat het Ron bijna teveel wordt maar hij houdt zich sterk. 'Ben je gelukkig?' Vraagt Harry. 'Nee.' Geef ik toe. Achter me voel ik Draco verstijven. 'Want mijn beste vrienden begrijpen de liefde in mijn leven niet.' Harry glimlacht en komt op me af. Hij slaat zijn armen kort om me heen en steekt dan een hand uit naar Draco. 'Als jij goed voor Rosalie zorgt wil ik mijn best doen om je een kans te geven.' 'Dat is meer dan ik verwacht had.' Geeft hij toe. Harry knipoogt. Ook Hermione komt Draco en mij omhelzen. Ron blijft staan. 'Voor mij is het nog te vroeg. Sorry... Maar ik beloof dat ik niet in jullie weg zal staan.' 'Bedankt Ron.' Zegt Draco. 'Als jullie het niet erg vinden ga ik terug liggen. Ik voel me redelijk zwak.' Geeft hij toe en kruipt terug in het bed. Ik neem afscheid van mijn vrienden en ga terug naar Draco. 'Dat ging beter dan ik verwacht had.' Fluistert hij. 'Ja... Hopelijk komt alles goed.' Fluister ik terug. Draco draait mijn gezicht naar hem toe en kust me. Ik geef me volledig over aan de kus. Hopelijk komt alles echt goed.

Voor FairyXVamp