Hoofdstuk ~14~

er is weer héél erg veel gebeurd! we gingen bij pleun op verjaardag en we moesten van nils zijn moeder kwart voor 12 thuis zijn, maar we waren te laat thuis...
dus toen we thuis kwamen stonden nils zijn ouders ongerust bij de keukentafel.
'waarom zijn jullie zo laat?' vraagt nils' moeder.
'van jou had ik dat wel verwacht, zwarte, maar van jóu nils, van jou helemaal niet!!' schreeuwt nils' vader.
nils haalt uit om zijn vader te slaan.
'ik ben met haar of je het wilt of niet!!' schreeuwt nils en dat vond ik wel dapper.
ik ren naar nils' moeder en zij slaat haar arm om me heen.
nils' vader wordt zó boos dat hij naar mij rent, hij trekt me uit de armen van nils' moeder en smijt me tegen de muur.
dan rent hij naar nils en haalt uit, nils kreeg de tijd niet eens om naar mij toe te lopen.
'doe eens effe normaal!!' schreeuwt nils' moeder.
dan komt stijn naar beneden lopen, en hij zegt 'wat is er nu weer?' maar dan ziet hij mij op de grond liggen te kreunen van de pijn en nils onder het bloed, omdat nils' vader nils een bloedneus heeft geslagen.
'we maken onze belofte waar' zegt stijn en hij trapt tegen nils vader en neemt mij en nils mee naar zijn kamer.
als we op zijn kamer zijn met de deur op slot, lig ik tegen nils aan, nils huilt en ik ook.
'wat gebeurde er allemaal?' vraagt stijn.
'nils zijn vader' zeg ik en de tranen stromen weer over mijn wangen.
nils heeft heel erge medelijden met me dat zag ik gewoon, want ik werd vroeger mishandelt en dan nu door zijn vader tegen de muur gesmeten, en om nog meer duizenden dingen.
'we waren te laat' zegt nils 'en pappa en mamma zaten aan de tafel toen we thuis kwamen, toen begon pappa weer racistische dingen te zeggen en ik haalde uit naar pappa en begon te schreeuwen, maar toen rende pappa naar suzan en hij smeet haar tegen de muur en ik ga hier weg' zegt nils boos.
nils' vader begint tegen de deur aan te trappen en nils roept 'ga weg!!' 'nee ik wil het uitpraten' zegt nils' vader. 'daar ben je dan nu lekker te laat mee' zegt nils.
ik staar angstig naar de deur en ik fluister 'straks komt hij er toch doorheen'
ik tril helemaal.
'suus het komt goed' zegt nils.
dat vind ik nog steeds zó lief van nils! dan word opeens de deur open geslagen, nils' vader is erdoorheen gekomen.
'sorry' zegt hij 'ik heb er echt spijt van' nils' vader heeft helemaal behuilde ogen.
'als jij er niet mee kan leven dat ik met suzan heb, dan ga je haar toch niet meteen uitschelden en uitslaan?!?!' schreeuwt nils en hij duwt me tegen zich aan en fluistert in mijn oor 'je bent veilig bij mij en stijn'
'ja klopt' zegt nils' vader 'en je moet je niet bang voelen bij ons in huis'
'het is al goed' zeg ik zachtjes.
ik wou niet dat nils' vader nog een keer zou slaan dus daarom zei ik dat,
'nee het is helemaal niet goed!!' zegt nils 'hij moet maar bewijzen dat hij er spijt van heeft! en hoe heeft hij het in zijn hoofd gehaalt om jóu tegen de muur aan te smijten?! jij bent ook een mens'
'mijn mening telt toch niet, het gaat om jullie, het maakt mij niet uit, ik kan er wel tegen' zeg ik.
ik ben geen mens dat meetelt dacht ik op dat moment.
'je moet onthouden dat jíj ook een mens bent en geen slaaf' zegt nils tegen mij dan richt nils zich weer tot zijn vader, hij heeft helemaal tranen in zijn ogen.
'sorry nils, maar hoe moet ik dat bewijzen?!' zegt nils' vader.
'dat verzin je zelf maar' brom nils en nils loopt met mij in zijn armen, langs nils' vader naar mijn kamer.
mijn hart bonsde toen ik langs zijn vader liep.
stijn en nils' vader blijven over.
'klootzak' zegt stijn 'we lopen écht weg de volgende keer'
'sorry, maar soms floept het er gewoon uit' zegt nils' vader.
we lagen samen in bed en er spookten allemaal gedachtes door me heen en ik begon te snikken.
'gaat het schat?' vraagt nils toen.
'ja' zeg ik en ik hou me een tijdje stil.
ik denk dat nils slaapt dus ik begin weer te huilen.
nils gaat tegen me aan liggen en slaat zijn armen om me heen.
ik vind dat fijn dus ik leg mijn hoofd neer op zijn armen, maar toch kan ik niet slapen.
het is ochtend en nils en ik hoefden niet naar school.
'ja met de moeder van nils' horen we nils' moeder door de telefoon zeggen, ze gaat ons afbellen, omdat we het nogal moeilijk hebben: eerst dat ze hoorden dat ik mishandelt werd, daarna het gepest en nu nils' vader.
'ze blijven thuis, wegens de rare omstandigheden' zegt nils' moeder en ze verteld het hele verhaal aan de directeur.
ze hangt op en zegt 'jullie blijven mooi thuis'
'oke' zeg ik.
'heb je wel geslapen?' vraagt nils aan mij.
'nee' zeg ik 'jij?'
'ik heb ook niet echt als een roosje geslapen' zegt nils.
'jullie moeten eens een keer iets leuks doen' zegt nils' moeder.
'wat had je in je hoofd dan?' vraagt nils aan zijn moeder 'eeh jullie kunnen naar het pretpark gaan?!'
'mij best' zegt nils 'maar niet vandaag, want we hebben het te eerste: heel erg zwaar en ten tweede: slecht geslapen'
'ik ben nog nooit in een 'pretpark' geweest' zeg ik 'wat is het?'
'eeh dat is een park met allemaal attracties (of hoe je dat ook schrijft)' zegt nils.
ik schaamde me toen echt héél erg! 'oke lijkt me leuk' zeg ik.
en dit was het wel zo'n beetje wat ik allemaal heb meegemaakt.

suzan