Prologue

Men zei dat door alleen maar in iemands ogen te kijken je kon zien of diegene een oude ziel had. Dat ze hun leven konden weergeven. Mensen die geen oude ziel hadden zouden je niet kunnen helpen met je problemen. Ze hadden zelf niets meegemaakt. Dat is wat het betekende. Mensen met oude zielen hadden veel moeten doorstaan.

Dit verhaal vertelde een oude vrouw eens aan mij. Ik had me altijd afgevraagd of dit mij eens zou overkomen. Of het niet gewoon geklets was van een oud vrouwtje die alleen maar om wat gezelschap vroeg.
Maar tot op een dag, wanneer ik eindelijk goed de kans kreeg, in de ogen van een jongen kon kijken. Ik werd in zijn mysterieuze ogen getrokken, belande in de donkere zee van zijn irissen. Duisteren vlagen omringde mij. Ik besefte in die trage secondes dat die sombere omgeving een plakboek van erge herinneringen waren.
Hij had een oude ziel.