#1 Christmas story
The assignment: create a fictive christmas story with a total amount of 546 words.
Niet Alleen
Dinsdag avond, 24 December, 20:34
Kerst avond. Vol verwondering loop ik door de straten van mijn kleine dorpje. Vrolijke lichtjes versieren de hoge bomen en hier en daar hangt er een Kerstmannetje uit het raam. Door de gordijnen heen zie ik bij vrijwel ieder huis een Kerstboom staan. Een Kerstboom met vele lampjes, ballen en een piek, hét beeld van Kerstmis.
Plotseling loop ik langs een huis waar het helemaal donker is. Geen vrolijke lampjes in de bomen, geen Kerstman uit het raam en al helemaal geen kerstboom in de woonkamer. Zachtjes stap ik op het huis af. Een oudere man van een jaar of 75 zit alleen op de bank en kijkt naar een lijstje. Wat zou het zijn? Een vreemd gevoel zigzagt door mijn maag en nieuwsgierig loop ik iets dichter op het raam af.
Als ik iets dichter bij het raam sta zie ik dat het lijstje een foto bevat, een foto van een vrouw. Ondanks alle gekleurde foto’s aan de muren van het huis is deze foto zwart-wit. Aan de kleding- en haarstijl van de vrouw te zien komt de foto uit de jaren ‘50, misschien zelfs ‘60.Zou dit zijn vrouw zijn? De man laat zijn duim voorzichtig over het hoofd van de vrouw glijden.Hij raakt het lijstje aan alsof het van porselein is en ieder moment kan breken, een gebaar wat laat zien dat hij om haar gaf. Heel veel zelfs.
Langzaam druppelt een traan over de wang van de oude man naar beneden om vervolgens ruw weg te worden geveegd. Wat zou zijn verhaal zijn? Zou het zijn vrouw zijn geweest? Zou hij zijn vrouw zijn verloren aan een ziekte? Of aan ouderdom? Of misschien is ze wel bij hem weg gegaan. In ieder geval mist hij haar, ontzettend veel…
Beduusd kijk ik nog even naar de man en loop dan langzaam achteruit om mijn weg naar huis te vervolgen. De hele weg naar huis heb ik een leeg gevoel in mijn buik. Enorme medelijden heb ik met de man, die ik eigenlijk niet eens ken. Niemand mag toch alleen zijn op kerstavond? Als ik thuis aankom pak ik een mand en vul die met een flesje wijn, wat borrelnootjes en andere lekkernijen. Een kaartje wordt bij de mand gevoegd en ik loop weer naar buiten.
Als ik bij de man zijn huis kom zie ik hem nog steeds op de bank zitten. Ik sluip naar de deur, zet het mandje voor zijn deur neer en bel aan. De man staat op en kijkt voorzichtig naar buiten. Bijna ziet hij mij, maar ik duik op tijd weg. Vlug loop ik weg van de voordeur en ga achter een boom staan, niet ver van de man zijn huis vandaan. Hij opent de deur en ziet niemand staan. ‘Die verdomde kinderen ook’ hoor ik hem mompelen. Dan ziet hij de mand voor hem. De man zucht, en bukt om de mand op te pakken. Al snel merkt hij de kaart op. Hij opent het en vrijwel meteen verdwijnt de frons van zijn gezicht. Pretlichtjes beginnen in zijn ogen te branden voor de zekerheid leest hij de kaart nog een keer door. Langzaam prevelt hij de woorden: ‘Omdat niemand met kerst vergeten wordt. Fijne kerstdagen en een heel erg gelukkig nieuwjaar.’
Reageer (1)
Wauw echt super geschreven <3
1 decennium geledenAbbo erbij