04

Ik loop snel naar mijn kamer en pak mijn spullen op. Ik veeg snel alle tranen weg. Ik wist het, hoe kon ik denken dat ik een kans had om hier aan mee te kunnen doen. Wat zei die man? Dat ik niet bang moest zijn en dat ze gek zouden zijn als ze mij niet door lieten. Ik had wel bang moeten zijn. Ik zucht en pak snel mijn koffer en sleep hem mee naar de deur. Ik doe mijn jas aan en ga weg.

Ik ben bijna buiten en zie Jade huilen in de gang. Ik loop naar haar toe en knuffel haar. Ze drukt me hard tegen zich aan en ik probeer heel hard om niet te huilen. "Dat was verschrikkelijk, ik heb me nog nooit zo verschrikkelijk gevoeld als op die stage" zegt ze huilend tegen me. Ik knik en slik de brok in mijn keel weg. Ik veeg haar tranen weg. " Jade jij hebt het in je om een artiest te zijn, laat deze ervaring jouw hoop niet weghalen. Ik heb gezien in deze paar dagen dat je prachtig kan zingen". Ze veegt haar tranen weg. "Dan zou ik wel gekozen zijn, ik ga even mijn spullen halen. Kan je wachten dan pakken we beiden een taxi". Ik knik en ga zitten op de grond.

Ik wrijf met mijn handen over mijn gezicht en denk weer aan het moment op die stage. Ik pak snel mijn fles water die ik in mijn tas heb gedaan en drink een grote slok. Oké, Jenny het heeft geen zin om te huilen. Deze hoofdstuk is gesloten en moet niet weer geopend worden. Wie hou ik voor de gek. Ik laat weer een snik los en probeer weer een traan weg te vegen, maar het heeft geen zin. Er volgen al snel andere. Ik trek mijn benen op en sla mijn armen er om heen. Ik kijk even naar links en zie een camera man mij filmen. Ik sta snel op en veeg mijn tranen weg. "Wat doet u? " Filmen". Ik kijk hem verward aan en pak mijn koffer.

Ik loop terug naar mijn kamer om Jade te zoeken en zie haar niet. Ik zoek overal maar vind haar niet. Net als ik weg loop om naar buiten te gaan. "Jennifer Jackson". Ik draai me om en zie de vrouw die ons altijd orders gaf. "Ja". "Zou je even kunnen mee komen? Ik ga met mijn hand door mijn haar en knik. Ze loopt weg en ik loop haar achter aan. Ze stopt en ik stop automatisch ook. Ik kijk naar rechts en zie Jade en Sam ook verward naar de vrouw kijken. " De jury wilt jullie nog spreken" zegt ze. We kijken elkaar verward aan. We knikken en lopen naar de stage. "O nee ze gaan ons laten huilen" zeg ik bang. Ze kijken me ook bang aan.

Ik bijt op mijn lip en kijk naar beneden als we op de stage zijn. "They look freakin great together yo" hoor ik Kelly vaag zeggen, maar ik blijf naar beneden kijken. Ik weet dat als ik ga opkijken ik in huilen ga uitbarsten. "Meisjes, wij hebben jullie hier voor een speciale reden geroepen" zegt Kelly voorzichtig. Dit keer kijk ik wel op. "Jullie zijn wel goed als solo acts, maar onze enige probleem is jullie zijn er niet klaar voor. Niet qua stem maar jullie zijn te nerveus en kunnen het niet alleen aan" zegt ze. Ik bijt harder op mijn lip en kijk weer naar beneden voordat ik hier ga snikken. "Maar jullie zijn te goed om weg te sturen". Ik kijk snel op en kijk haar verward aan. Ik kijk naar Jade en Sam en zie hun precies hetzelfde doen. "De enige optie is dat jullie verder gaan met de competitie als een groep, kunnen jullie dat ? Alleen bij de woorden 'jullie verder gaan met de competitie' keek ik hun ongelovig aan. Ik wrijf met hand over mijn gezicht en begin lachend te huilen. Sam springt op Jade's rug en ze vallen allebei op mij. We lachen samen zo hard en dan pas herinneren we waar we zijn en staan snel op. "Ik neem dat aan als een ja" zegt Kelly lachend. We knikken allemaal tegelijk. " Maar jullie moeten weten dat het niet makkelijk is, jullie moeten serieus 24 uur per dag oefenen" zegt Kelly serieus. We knikken lachend en huilend tegelijk. "Thank you" zeg ik hees en veeg snel mijn tranen weg. En knuffel de twee meiden. "Jullie verdienen het" zegt Simon. Ik draai me om naar Simon en bedank hem nog een keer. Hij geeft me een knik en we lopen enthousiast weg.

Sam doet haar arm om ons heen en trekt ons dicht tegen haar aan. "Kunnen jullie het geloven, we komen in een groep te zitten en we gaan naar judges houses" zegt ze gillend in onze oor. Ik knik lachend en Jade gilt ook mee.

"De dames zijn heel blij hier, kunnen jullie ons vertellen wat jullie voelde toen jullie naar de stage werden geroepen? vraagt een man met dezelfde camera man die mij had gefilmd toen ik aan het huilen was. "Ik dacht dat ze ons zouden laten huilen zodat ze het op youtube konden zetten. Daarom stond ik de hele tijd met mijn hoofd naar beneden gericht" zeg ik lachend. " Ze had ons ook nog eens bang gemaakt" zegt Sam lachend. "Dat is niet echt gebeurd hé, vinden jullie het jammer dat jullie niet als solo artiesten zijn verder gegaan? Jade beantwoord deze vraag. "Voor mij is dat absoluut niet erg. Ik weet zelf dat ik het niet alleen aankan en nu ik deze twee prachtige meiden bij mijn zij heb zal het veel makkelijker zijn. Nu heb ik steun" zegt ze. Ik en Sam knikken beiden mee. "Kenden jullie elkaar al van te voren? "Ja wij deelden een kamer en we konden heel goed met elkaar opschieten. Zelfs bij de bootcamp optredens gaven we elkaar steun" zegt Sam. " Wat gaan jullie hierna doen? We kijken elkaar aan. " Ik denk dat we moeten na denken hoe we ons zelf gaan noemen en wat we gaan aandoen. Ik zeg al valst ik ben vreselijk in namen verzinnen en dat zal een eeuwigheid duren" zeg ik. Hij knikt en lacht. "Jullie hebben een maand de tijd om te oefenen, weten jullie nu al wat voor liedje jullie willen zingen? "Ik denk dat we samen gaan zitten bij mijn oom's vakantie huisje en dat we daar samen gaan bespreken hoe en wat. Ik barst al van de ideeën. En zo kunnen we elkaar ook beter leren kennen" zeg ik. Hij knikt en de meisjes naast me kijken me blij aan. " Het was leuk om met jullie te praten dames en ik wens jullie veel geluk" zegt hij. We knikken en lopen omarmd weg.