A promise

verslagen laat ik me tegen embry aan vallen. 'Sorry' hij drukt zen neus tegen me aan. ik aai over zijn kop. 'Patrouille is nog niet gedaan' ik verander me terug. Ik hou van je Dat heb je vandaag nogal veel gezegd, je moet het wel menen he? Heb ik het zoveel gezegd? Ja toch wel, we moeten verder nu kom dan Ik begin te lopen maar neem een andere pad dan normaal. Embry blijft rustig naast me lopen. Na een paar uur lopen mogen we eindelijk stoppen. terwijl ik terug verander naar mens geeuw ik. 'aaauw' 'Wat is er nu zo erg aan het feit dat ik geeuw' 'Je bent schattig als je geeuwt' Ik geef hem een knuffel 'tegen jou schattigheid kan ik niet op hoor''Kom, we gaan kleren halen. je bent ze zie ik weer vergeten.'ik sla mijn handen om me heen. hij tilt me op en rent met me naar zijn huis. Daar aangekomen zwiert hij me op zijn bed. Hij kijkt me verlangend aan. Er verschijnt nog iets anders in zijn ogen. Ik kan het niet achterhalen. 'Wat is er?' Hij kijkt naar beneden. 'Ik, Ik heb steeds het gevoel dat je nog zo'n klein meisje bent. En dat ik moet opassen met jou''Nee, dat moet je juist niet, Ik wil geen respect omdat ik jong ben maar omdat je van me houd.'Ik druk men lippen op de zijne en duw ze verlangend open. Heel even geeft hij toe en dan duwt hij me van zich af. Met een verontwaardigde blik kijk ik hem aan. 'misschien ben je iets te happig, ik beloof dat ik op je verjaardag iets heel speciaal zal doen.''Wat dan?' vraag ik meteen weer enthousiast. 'whatever you want' Ik vlieg rond zijn nek 'promise?''Ja, promise'