Chapter 29

Het is de dag van de bruiloft. Ik heb er zin in. Ik ben net klaar met mijn haar, als pap komt binnenstormen. 'Haley, je moet me helpen. Ik zit al een kwartier op mijn stropdas, maar ik krijg hem van de zenuwen niet geknoopt, en nu word ik helemaal gek.' Ik leg mijn borstel neer, en loop naar hem toe. 'Geen zorgen, ik doe het wel.' Binnen een wip heb ik zijn stropdas geknoopt. 'Dank je, schat. Nog iets, mijn corsage...' Ik neem hem aan, en speld hem op. 'Zo, klaar.' Pap zucht. Ik grinnik. 'Nerveus?' Hij gaat op bed zitten. 'Je wilt het niet weten. Ik heb het idee dat ik doodga.' Ik ga naast hem zitten. 'Maak je geen zorgen. Je zag toch zijn reactie, toen hij je vroeg? Hij is helemaal weg van je.' Er wordt op de deur geklopt, en Joseph loopt naar binnen. Raad eens? Hij is helemaal genezen! Hij is helemaal kankervrij. 'En, nerveus?' vraagt hij. 'Alleen maar heel erg,' zegt pap. 'Relax, pap. Het komt allemaal wel goed.' Ik hoor een auto. Dat moet Gregory zijn. Pap vliegt overeind. 'Is dat Gregory?' Ik kijk uit het raam. Ik zie Gregory uit de auto stappen. 'Ja, hij is hier.' Pap haalt even diep adem. De bel gaat. 'Nou, dan ga ik maar naar beneden.' Hij loopt naar beneden. Ik hoor hem de deur openmaken. We lopen naar beneden.
Ik zit vooraan in de zaal, naast Joseph. Ze zijn nu bezig met de geloften. 'Neemt nu elkaars rechterhand.' Pap pakt de hand van Gregory. Ze kijken naar de ambtenaar. Mijn ogen beginnen te prikken. Joseph slaat een arm om heen. 'Frank Hepburn, neem jij Gregory Sherwood als je wettige echtgenoot? Wat is daarop je antwoord?' Ik kijk naar pap. Mijn hart kopt in mijn keel. 'Ja, ik wil.' Ik zie Gregory opgelucht adem halen. 'Gregory Sherwood, neem jij Frank Hepburn tot je wettige echtgenoot? Wat is daarop je antwoord?' Ik zie pap slikken. 'Ja, ik wil,' zegt Gregory. 'Dan verklaar ik u bij deze als man, en man. Meneer, u mag uw echtgenoot kussen.' Pap knikt. Ze kussen elkaar, en er wordt geklapt. Ze draaien zich om. 'Geachte genodigden, bij deze presenteer ik jullie, Frank en Gregory Hepburn.' Ze lopen langs de rijen door, naar buiten.
We zitten aan het buffet. Ik zit tussen pap en Joseph in. Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven. Eindelijk gaat het eens goed! Joseph is helemaal genezen, en pap is gelukkig getrouwd met Gregory. Er zijn mensen aan het dansen. Ik neem een slokje van mijn cola. Pap en Gregory zijn aan het dansen. Joseph slaat zijn arm om me heen. 'Nou, ik zei het je toch? Het komt allemaal wel goed.' Ik knik. 'Ja, ik weet het.' 'Je hebt eindelijk tijd om gelukkig te zijn.' Ik knik. 'Ja, en jij ook. Je bent kankervrij verklaard.' Hij grinnikt, en knikt. 'Ja, dat klopt. God, ons hele leven ligt voor ons. God weet wat het brengen zal.' Ik vleit me tegen hem aan. 'Ja, dat klopt. Maar wat het ook is, we kunnen het aan.'

Einde