Chapter 32

Ik loop Harry voor naar de woonkamer waar direct drie paar ogen mij aankijken, om vervolgens te glijden naar een punt achter mij. Dat kan niks anders betekenen dan dat ze Harry gespot hebben achter mij. Niet een geweldige manier om je vriend voor te stellen. De eerste keer dat zij hem zien heeft hij al een nacht hier doorgebracht. 'Goodmorning.' is het enige wat er enigszins nerveus mijn keelgat uitkomt. Het eerste wat mijn vader en broer doen zijn naar de klok kijken die aan de wand hangt. Na hun blik gevolgd te hebben zie ik dat het inmiddels al kwart over één 's middags is en ik voel een warmte naar mijn wangen stijgen. Tjah, de nacht was.... vrij heftig, in elke opzicht en het douchen kostte me ook meer tijd dan dat het normaal kost. 'Goodmorning. Would you like some tea or coffee? I was just making both anyways.' Mijn moeder is nu echt mijn officiële heldin in alle vormen van wat het woord betekent. 'Tea please.' Ik knikte ten teken dat ik hetzelfde nam als Harry en ze schonk gelijk twee mokken vol met thee. Met smekende ogen keek ik naar Dean, hem in stilte vragen normaal te doen. Gelukkig scheen hij me te begrijpen want hij stond op en liep op ons af. 'Hi, I'm Dean, the brother of this little jumpy dwarf.' Ik hoorde Harry naast me lachen en hij schudde mijn broers hand.

'I'm Harry, boyfriend of the... well, let's name it differently because I think I will get in trouble if I agree with you. Imp? Well according to her face not an imp. Gnome? Leprechaun? Kobold? Goblin?'
'Would you listen if I told you to run away right now from me instead of my brother?'
'I don't think so, but do you agree with elf? It is small as well, but maybe a bit more good looking.' Met een lach vol ongeloof geef ik zowel Harry als Dean een stomp op hun schouder. 'You two would suit together very well. Both laughing about me. Please invite me for your wedding, I would appreciate it.' Met mijn armen over elkaar heen neem ik plaats naast mijn vader terwijl ik Harry en Dean achter laat terwijl ze aan het praten zijn. Geen idee waar ze het over hebben, maar dat maakt mij nu helemaal niets uit.
'And what have you been up to lately?' vraag ik terwijl ik me naar mijn vader draai. Hij kijkt op van zijn tablet en met een vragende blik blijft hij bij mijn gezicht hangen. 'Apparently I missed the period that the roles of dad and daughter have been turned around. What- never mind I don't think I want to know the answer on my own question.' Even later komt mijn moeder met de koffie binnen en neemt plaats aan de andere kant van mijn vader. 'Here, coffee, you'll probably need it.' Nadat mijn vader zich ook aan Harry had voorgesteld zit ik ongemakkelijk op de bank met een kop thee in mijn handen. Alsof dat nog niet erg genoeg is heb ik een enorme honger en de schaal met koekjes op tafel doet me ook zeker geen goed. Ze kijken naar me, ik voel het gewoon.... ugh, ik begin gek te worden.
'Harry, I had no idea you were staying here last night.'

'I didn't know either, but-.'
'I asked if he could come over when he was back in England after being to France.-'
'And it was closer than going to my own place...'

Dat klonk echt als de meest slechtste smoes ter wereld. 'How can it be closer for you when you arrive in one of the airports, go to your car and drive up all to here?' Amelia, denk denk denk. Het was een slechte smoes en Dean keek me aan alsof hij elk moment in lachen uit kon barsten. 'He didn't went by plane but he took the Eurotunnel from Calais to Folkestone and therefore Lenham is closer than London.' Mijn vader knikte begrijpelijk en ik zag de opluchting in Harry's gezicht terwijl mijn moeder een knipoog gaf aan mijn broer. Eigenlijk best wel erg, we zijn hier met z'n vieren tegen mijn vader aan het liegen, maar de grootste stap is nu gedaan.

Na nog gepraat te hebben over van alles en nog wat trek ik het niet meer. Mijn maag eet zich van binnenuit op en de koekjes lijken nu lekkerder dan ooit tevoren. Dat Harry geen honger heeft begrijp ik al helemaal niet. Of hij kan het gewoon veel beter verbergen. Binnen 5 seconden ligt de schaal met koekjes op mijn schoot en heb ik er al een in mijn mond gestouwd, terwijl de anderen me half geschokt en half verbaasd aankijken. 'I'm hungry! I haven't aten till yesterday noon and you all keep talking while my stomach is literally protesting!'
'Let's get some lunch, I'm quite hungry as well.'
'See, I am not the only one!'
'But you are the only one who literally jumped into a plate with cookies.'
'They were staring at me.' zeg ik tegen Dean terwijl ik een kussen naar zijn hoofd gooi, voor ik mijn hand in die van Harry liet glijden en hem mee trok naar de gang.

'Buy me some food. I'm craving for food. You owe me food! You made me hungry!'
'Ok, ok. As long as you don't eat me, like in really eating me.' Met een knipoog stap ik de deur al uit terwijl ik Harry nog wat hoor zeggen in de vorm van bedankt tegen iedereen thuis. 'Did you know your brother threatened me? He told me he would kill me if I do anything again what hurts you.'
'Believe me, I will kill you myself, but I will give you a chance to stay a live longer.'
'What?!'
'I will tell you to run.' Met een wenkbrauwwiebel stap ik zijn auto in, waarna hij me vreemd blijft aankijken. 'Make sure I will be at your side when the world is in war.'
'I will and I will protect you with my life.'
'Good, then I will survive.' Nog voor we wegrijden drukt hij een kus op mijn mond die wat langer duurde dan waarschijnlijk de bedoeling was. 'Satisfying, but I still need real food honey.'
'I will take care of that my little jumpy elf.'