A sweet goodbye

Lilly;

Ik was bang. Bang dat hij weg zou gaan. Ik heb hem doen beloven dat hij me niet los ging laten. Ik lig naast hem, nog altijd met zijn armen beschermend over me heen geslagen. Het voelde veilig, vertrouwd. Ik zou voor de rest van mijn leven zo willen blijven liggen. Ik voel hoe hij mijn voorhoofd kust. Ik geniet ervan. Morgen is hij weg, dacht ik. Misschien wel voor altijd…Lilly, nu niet aan denken! Je wordt er alleen maar ongelukkig van. Ik nestelde me dieper in zijn armen en viel inslaap.

De volgende dag was ik verdrietig, het zou nog maanden duren voor ik Stef nog kon zien. Zijn vliegtuig vertrekt om 12.00 en we zijn nu onderweg naar het vliegveld. Ik rij en hij zit me de hele tijd verdrietig aan te kijken.
‘Stef, wil je alsjeblieft stoppen met me zo zielig aan te kijken, want anders ga ‘k huilen en daar heb ik helemaal geen zin in.’
‘Sorry,’ antwoordde hij.
Ik glimlachte kort, en probeerde de krop in mijn keel in te slikken. Zonder succes. Er liep een traan over mijn wang. Ik veegde hem snel weg zodat Stef ze niet zou zien. Helaas.
‘Je hoeft niet te huilen, we gaan elkaar snel weer terug zien.’ zei hij vastberaden en nam mijn vrije hand vast. Hij gaf er een kus op. Ik keek even naar zijn gezicht, kneep zachtjes in zijn hand en concentreerde me weer op de snelweg.

Een uur later stonden we op het vliegveld. Ik had een beslissing genomen. Het kon niet langer zo blijven duren.
‘Stef ?’ vroeg ik, aarzelend.
‘Ja,’
‘Ik d… Ik denk dat… het beter is dat… we gewoon vrienden blijven.’ en er liep een traan over mijn wang.
Hij keek me geschrokken aan.
‘W…Waarom ?’ vroeg hij.
‘Ik denk dat het beter zo is, we zien elkaar nooit. En ik vind een lange afstand relatie niet echt een relatie.’
‘Heb je iemand anders ?’ vroeg hij, heel direct.
‘Nee, helemaal niet. Ik wil je gewoon niet ongelukkig maken door dat ik altijd zover van je weg ben.’ en er liep weer een traan over mijn wang. Ook over de zijne.
‘Okay…’ zei hij, na een lange stilte tussen ons.
‘Je hebt gelijk. Een lange afstand relatie is geen relatie. Maar kunnen we alsjeblieft nog vrienden blijven ? Ik zou het vreselijk vinden als ik je ook nog als vriendin zou verliezen.’
‘Natuurlijk! En..’- een stem onderbak me. All passengers for the flight to Zaventem need to go to the plane, thank you.
We zuchtten. ‘Ik bel je meteen als ik thuis ben aangekomen.’ zei hij met een knipoog. Hij aaide over mijn achterhoofd, gaf me een kus op mijn voorhoofd en vertrok.