Chapter 6 - The Letter

Kristan ruimde de stukken van de gebroken pot op en liep weer naar buiten. Het briefje brandde in de zak van zijn schort.
Zijn vader was al bezig met het weghalen van de tafel. “Kan ik u nog ergnes mee helpen vader?” vroeg Kristan.
“Neem de rest van de dag voor jezelf. Het zou vast niet meer zo druk worden vandaag.” Antwoordde zijn vader.
“Dankuwel. Oh en vader?” zei Kristan snel toen zijn vader zich weer naar de tafel draaide.
“Frederique heeft een pot gebroken. Met de waarde van vier zilverstukken.”
“Het is niet erg. Geef die loebas maar minder weten, maar nu wil ik geen vragen meer. Geniet van je vrije tijd.”
Kristan knikte. “Doe ik vader.” Rustig deed hij zijn schort af en griste het briefje er net op tijd uit. Zijn vader pakte het aan en trok vragend 1 wenkbrauw op.
“Liefdesbriefje Kristan?”
Kristan schudde zijn hoofd. “Nee, vader. Een krabbel voor een gedicht.”
Hij zag dat zijn vader het niet geloofde, maar hij deed het ermee.
“Nou veel plezier dan vandaag.“ Snel liep Kristan weg, naar de grote eik. Zijn ogen gingen zoekend door de straat, nar iemand die het briefje in de pot zou kunnen hebben gestopt.
Hij zou het nooit weten. Behalve als hij de persoon zou vinden.
Kalm plofte Kristan neer onder de eik en vouwde het briefje uit. Zijn vingers gleden over het kompas dat rechtsbovenin geschilderd was. De schrijver had er veel tijd aan besteed zo te zien.
Zijn ogen vlogen snel over de regels.

Kristan,

Het is lang geleden dat ik je heb gesproken, maar ik moet je iets vragen. Mijn zusje is iets van plan. Ik weet niet wat, maar het is gevaarlijk. Het staat me niet aan.
Haar kamer is een geordende boel, en niemand mag erin komen. Ik zal proberen vandaag met haar te praten. Als jij op haar zou willen letten zou ik dat gruwelijk waarderen. Je kent haar wel denk ik.
Ze is niet al te lang, heeft bruin haar, blauwe ogen. Ookal dragen alle vrouwen jurken, zij draagt er geen.

Dat zijn er maar een enkeling in het dorp. Schoot er door Kristans hoofd. Snel las hij verder.

Als je haar zou willen schaduwen: graag. Ga achter haar aan als ze iets gaat doen. Probeer zoveel mogelijk vrij te krijgen van je vader, ookal help je hem zonder problemen.
Het is iets kleins wat ik terugvraag. De laatste keer dat ik jou heb geholpen was het groots.

Doe er alles aan dat ze veilig blijft. Meer vraag ik niet.

~Juarez

Post scriptum: Vergeet niet dat je door mij nog in leven bent.