Het kringspelletje

'hee wacht even!' hijgend kwam mira naast me fietsen. ze greep naar mijn schouder maar ik wist wel beter! ik maakte een soort rare zwenk zodat ik niet in haar zou komen op school en voor we het wisten lagen we allebei in de goot, slap van het lachen.
'we moeten wel naar school nu!' zei ik toen ik uitgehikt was. 'ik wil toch maar niet te laat komen p de eerste dag! we kregen toch een nieuwe klas of zo?'
'ooo ja! dat was ik vergeten! maar wij zitten gelukkig nog bij elkaar!'
snel raceten we naar school.

'hallo lui!' riep de vrolijke dikke leraar toen iedereen even later in de klas was. 'om iedereen te leren kennen wil ik een spelletje doen!' ik zuchtte, ik had het nooit zo op kennismakingsspelletjes.
'ik wil dat jullie in een kring gaan sttaan, hand in hand, met aan je ene kant iemand uit je oude klas en aan de andere kant een onbekend iemand, o nee wacht! ik kies het wel! jij gaat naast jij en jijgaat daarnaast...'
mira en ik keken elkaar verschrikt aan toen wij naast elkaar moesten, we vonden het ook wel gezellig hoor, maar- we moesten hand in hand staan en dan zouden we weer switchen! iedereen ging in een kring staan, aan mijn ene kant stond een bleek meisje met heel lichtblond haar en aan mijn andere kant mira. de leraar klapte in zijn handen en iedereen moest elkaar vastpakken, mira en in probeerden elkaars hand niet écht te pakken maar gewoon dicht bij elkaar te houden, maar natuurlijk zag meneer shake (de naam van de leraar) het.
'meisjes! hand in hand!' riep hij door de klas en toen moesten we wel. weer voelde ik dat rare losscheurende gevoel en voor ik het wist keek ik naar mezelf, aan mijn andere kant stond niet meer het bleke meisje maar een lange jongen met zwart haar, ik vond hem eigenlijk wel leuk. heel leuk. ik lette niet goed op bij het spelletje, want ik keek steeds naar hem, ik wist alleen wel dat hij robin heette en dat hij een labrador en een hamster had.
ik de pauze gebeurde het: hij vroeg me uit. hij vroen mira uit, hij vond háár leuk...