#3 City Visit.

Ik wordt zachtjes door elkaar geschud. Slaperig kijk ik Sophie aan die met een gigantische lach naar me kijkt. "What up?" Mompel ik terwijl ik overbodig in mijn ogen wrijf. Ze begint zachtjes te stuiteren en heeft nog geen woord gesproken. Ik kijk op als ze door de kamer stuitert. Ze verdwijnt de kamer uit en slaakt kleine gilletjes als ze mijn moeder tegen het lijf loopt.
"Waar is die zo happy om?" Vraagt mam als ze langs m'n kamer loopt. Ik haal mij schouders op. Ik laat me nog even terug vallen in mijn kussen en gaap diep. Zachtjes hoor ik een melodietje. Ik kijk op naar mijn mobiel. "Liam?" Voorzichtig neem ik op.
"Hey, de jongens slapen nog dus ik denk ik bel je nog even normaal." "Awh." lach ik zachtjes. "Beetje geslapen?" Vraag ik hem. Ik hoor hem een beetje lachen.
"Absoluut niet. Ben vet zenuwachtig!" Mijn lach verdwijnt. "Hoezo?" Hij vloekt zachtjes. "Niks, gewoon." Nog voor ik kan reageren vraagt ie hoe ik geslapen heb. Ik vertel dat ik zowat als een roosje geslapen heb. Hij verteld wat de jongens hem gister nog aan deden toen we ons gesprek af haakten. Ik lach luid en Liam doet als of ie zich uitgelachen voelt en zet een kinderstem op. "Hou nog steeds van je hoor Liam!" Zeg ik plagerig. "Ja ja." reageert ie pestend.
Na een tijdje kletsen ronden we het gesprek af en maak ik me klaar om naar beneden te gaan.

Sophie en ik zetten onze borden in de vaatwasser en ruimen de tafel af. Ze wil nog heel graag het dorp in om te kijken voor nieuwe schoenen. We maken ons klaar en dan lopen we rustig naar de bushalte. Sophie staat nog steeds te stuiteren en lacht kinderachtig. "Wat is er nou?!" Roept ik waar ze een beetje van schrikt.
"Mijn moeder belde net. Mijn vader vind het goed dat ik naar het concert ga van One Direction!" Roept ze vrolijk. Ik lach jaloers. Ik wou dat ik ze ook eens kon zien optreden. En dan hoef ik niet eens perse voor aan te staan. Liam zien optreden met de jongens staat op mijn lijstje, sowieso.
Sophie blijft hangen aan de etalage van een winkel. Ze kwijlt gewoon! Ik trek mijn kraag op en kijk de winkel in. Ja hoor, een One Direction winkel. Natuurlijk moest en zou Sophie ieder hoekje en ieder product van de winkel zien. Al die foto's, al die spullen, overal waar ik kijk zie ik Liam zijn gezicht. Hij is weer bijna een jaar weg geweest. De winter staat al bijna voor de deur en ik wil wel kerst met hem vieren. "Just like the old days." Fluister ik zachtjes.
Een traan rolt over mijn wang maar mijn lach is niet te breken. Ik ben gewoon beste vrienden met 1 van de 5 uit de grote One Direction.
Sophie komt aan gerend met 'de' schoenen! Converse sneakers met het 1D logo. Ik lach 'r eigenlijk uit. Ik zou het zelf nooit aan schaffen omdat ik van mezelf weet dat ik ze dan helemaal de schroot in draag. Sophie betaald dik 90 pond aan 1D goederen en samen lopen we terug naar de halte. We zijn allang blij dat er nog geen sneeuw ligt dat ons hindert.