7
Sofia Diaz McKenzie
Nadat ik me eigen had aangekleed liep ik op het gemakje naar beneden toe. Er drong een herkenbare geur me neus binnen. Ik kon niet gelijk opbrengen wat het was maar het rook verrukkelijk. 'Haaaj Soof!!' schreeuwde Frankie toen ik net zat. 'Heey kleintje.' antwoordde ik en zocht met me ogen Joe op. Toen ik eindelijk besefte dat hij er niet zat werd ik ene beetje bedroefd. 'Wie zoek je?' vroeg Kevin aan me terwijl die ook rond keek. 'O, niemand was gewoon even rond aan het kijken wie er al zaten.' zei ik nonchalant. Nick wiebelde met z'n wenkbrauwen naar Kevin en ze begonnen te grijnzen.
Denise kwam de woonkamer inlopen met lasagne, het lekkerste eten dat er voor mij en Jayden bestond. 'Aan tafel!' schreeuwde Joe. Iedereen rende zowat naar de tafel om te kunnen opscheppen. Sinds ik hier verblijf is dat het geinigste wat ik mee heb gemaakt met het avondeten. Maar het enigste wat ik mistte was Jayden. Ik had hem al een week niet gesproken en ik vroeg af hoe het nou eigenlijk met hem ging. Doordat ik niet met me gedachten erbij zat kreeg ik langzamerhand steedst minder trek. Ik had nooit zoveel moeten opscheppen, bij iedere hap dacht ik nog aan Jayden. Blijkbaar merkte Denise en Paul aan me dat ik geen honger had en knikte allebei met het gebaar dat ik van tafel mocht. Ik bedankte ze nog voordat ik na boven liep. Aangekomen op me kamer zocht ik me telefoon en tikte het nummer van Jayden in.
'Hallo, met Jayden met wie spreek ik?' hoorde ik een zachte stem aan de andere kant van me telefoon. 'Heey Jay met mij.' riep ik door de telefoon. 'OMG Soooof!!! Ik heb je zo gemist ik heb al een hele week niet met je gepraat!' schreeuwde Jayden door de telefoon. 'Hoe is het bij je nieuwe pleeggezin?' zei hij er nog snel achteraan. 'Het is echt geweldig, m'n pleegouders zijn echt geweldig, plus ik heb 4 broers waarvan 1 een broertje is.' zei ik vol vreugde. 'Ik ben zo blij voor je maar aan de ene kant ben ik ook zo jaloers op je.' zei Jayden met een klein stemmetje. Altijd als Jayden een klein stemmetje opzette wist ik meteen dat hij echt jaloers is of er moet iets aan de hand zijn.
We waren nu alweer een uur verder en Jayden zei dat moest ophangen. 'Doeii popje!' riep ik door de telefoon. ' Doei schat.' hoorde ik nog voordat er een eindeloze piep kwam. Ik had tranen in me ogen van het hele telefoon gesprek. Ik liet me eigen achterover vallen en sloot me ogen voor een tijdje.
Reageer (1)
Snel verder!!! Hou van je verhaal!!!!!
1 decennium geleden