18~

Nadat Nils mijn glimlach ziet, begint hij ook spontaan te lachen. "Dus..." Zeg ik dan maar, vooral om de stilte te verbreken. "Misschien moeten we gewoon een beetje aan het idee wennen voordat we...nuja....samen gaan?" Zegt hij zenuwachtig. Ik denk hier even over na. "Misschien is dat wel een goed idee.." Antwoord ik na een halve minuut. Ik ga op zijn bed liggen en al snel komt hij naast me liggen. Voorzichtig legt hij zijn arm om me heen, terwijl ik dan weer mijn hoofd op zijn borstkas leg. Als ik eerlijk ben voelt het nu best raar, ook al lagen we zo wel vaker als we nog niet wisten dat we allebei verliefd zijn op elkaar. Ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven, nooit had ik dit gedacht of zelfs durven hopen. Ik kijk hem aan en zie dat hij me ook ligt aan te staren. Volgens mij zie ik nu zo rood als een tomaat, maar op dit moment kan dat me even niets schelen. Opeens klopt iemand op de deur, het is Stijn. "Louise ik moest vragen...oh ik denk dat het terug goed is tussen jullie. Maar blijf je eten?" Langzaam knik ik, nu toch wel even boos op mezelf dat ik vast nog rood zie. "Jullie lijken wel verliefd." En met deze woorden verlaat hij de kamer van Nils. Een kleine grinnik verlaat onze monden, hij moest eens weten. "Zullen we even achter in de tuin gaan zitten, bij het meertje?" Vraagt hij plots. Natuurlijk stem ik hier mee in, en al snel zitten we buiten. De zon schijnt nog maar dat zal niet lang meer duren, het is best al laat. We praten en lachen totdat we naar binnen geroepen worden, om te eten. Het was best lekker maar ik moet nu toch echt naar huis.
Als ik thuis ben aangekomen loop ik meteen naar mijn kamer. Voor het eerst in een lange tijd voel ik me echt gelukkig. En ik weet dat Nils hier de oorzaak van is. Hij is een lieve jongen die iedereen blij kan maken. Maar hij is vooral iemand die oprecht naar je kan luisteren. En dat is een van de zoveel redenen waarom hij geweldig is. Hij is er altijd en voor iedereen. We zijn nu half weg de zomervakantie, en als ik eerlijk ben , kijk ik toch wel een beetje uit naar september. Niet alleen omdat het dan mijn verjaardag is, maar ik weet dat het de band met al mijn vrienden van vroeger zal versterken. Ik ga op mijn bed liggen. Niet veel later besluit ik om toch maar wat actiefs te doen. Het is dan wel avond, ik kan nog altijd wat gaan doen. Ik besluit dan maar mijn kamer op te ruimen, iets wat ik al een lange tijd niet gedaan heb. Na een tijdje hoor ik mijn telefoon, hij laat me even weten dat ik een berichtje gekregen heb. Ik glimlach als Nils zijn naam op het schermpje verschijnt.
Heyy ik vond het echt gezellig deze avond. Wil je morgen mee naar een optreden van me? <3
Met een brede grijns besluit ik dat het een zeer goed idee is, dat stuur ik ook naar Nils. Ik leg nog vlug wat kleren klaar voor morgen, en ga dan slapen. Morgen wordt een leuke maar vermoeiende dag, want we weten het allemaal, de jongens kunnen best druk zijn.


Heyy het spijt me omdat ik zolang niet geschreven heb ( alweer ) . Als iemand nog een idee heeft van wat ik kan doen, laat het me weten. Ik had niet veel zin meer om te schrijven, maar nu opeens weer wel. Ik weet niet waarom maar het is gewoon zo leuk als ik terug een reactie krijg, daarom doe ik verder Bedankt als je dit verhaal nog wilt volgen, ik zal nu nog een stukje schrijven en binnenkort online zetten