I'm real

Kate P.O.V.:

De jongens staren naar me alsof ik een spook ben en blijkbaar is dat ook Valerie op gevallen. 'Ik ga me even omkleden zwart is niet mijn kleur' zegt Valerie en loopt weg. 'He jongens' zeg ik zacht en Dina vliegt me gelijk om mijn nek. 'Alsjeblieft Kate doe dat nooit meer' snikt ze zachtjes. 'Ik beloof het' zeg ik zacht en sla mijn armen ook om Dina heen. Nils, Owen, Rein, Daan, Ilse, Nikki, Esmee en Gina komen naar me toe gelopen en slaan hun armen om me heen. Ik kijk naar Valerie die weer terug komt gelopen. 'Leuke kleren' zeg ik lachend en trek Val ook in de knuffel. 'Maar Kate hoe komt het eigenlijk dat je nog leeft de dokters zeiden dat ze niks voor je konden doen' vraagt Nils verward maar blij. 'Dat zal je aan Val moeten vragen zij was het eerste wat ik zag toen ik wakker werd' zeg ik eerlijk en plof neer op de bank als ik eindelijk uit de knuffel ben. 'Eigenlijk was het heel makkelijk ik gaf mond op mond mijn vader denkt daar vaak niet meer aan' zegt Valerie als ze haar allemaal vragend aankijken.