One.

Ondanks dat ik haar alweer twee jaar kende, herinnerde ik me de dag dat ik haar ontmoette alsof het gisteren was en nog altijd leek ze me te betoveren als ze bij me was. Haar glimlach liet mijn hart smelten en haar knuffels zorgde voor vlinders in mijn buik. Hoe kon ik haar nou vergeten als ze continue bij me was? Bijna dag en nacht. Ze bleef wel eens slapen, dat was het ergste. Ze kwam altijd tegen me aan liggen, met haar hoofd op mijn borst. Haar haren kriebelde dan in mijn nek, maar dat kon me niets schelen. Het was fijn om haar zo dicht bij me te hebben. ‘Justin, waar zit je met je gedachten?’ Haar vrolijke, opgewekte stem liet me uit mijn gedachten opschrikken. ‘Sorry, wat?’ Vroeg ik verward en ik keek haar vragend aan. ‘Laat maar.’ Ze schudde lachend haar hoofd en plofte naast me op mijn bed neer. ‘Dus, waar gaan we nu naartoe?’ Ik haalde even mijn schouders op. ‘Weet ik nog niet, ik hoor het wel van Scooter zo.’ Ik richtte mijn blik op haar en keek haar met een glimlachje aan. ‘Ehm.. Was I interrupting?’ Vroeg ze met een lach, terwijl ze met haar hoofd naar de tv knikte. Ik volgde verward haar blik en voelde mijn hoofd rood worden. Je kent die programma’s toch wel, die na twaalven op tv kwamen? Nou, er waren verschillende schaars geklede vrouwen die me vroegen om ze te bellen. Ik keek snel om me heen en pakte de afstandsbediening op, waarna ik op de rode knop drukte, zodat het scherm zwart werd. Zari was ondertussen in lachen uitgebarsten en lag met haar handen op haar buik op het bed. De tranen van het lachen rolde over haar wangen heen en ze leek niet meer bij te komen. ‘Ik eh.. Ik was een film aan het kijken en.. Nouja, die was dus af..’ Het klonk als een slap excuus, maar het was wel waar. Ik legde mijn handen beschaamd voor mijn gezicht, terwijl ik hoopte dat ik door de grond kon zakken, of de tijd vijf minuten terug kon spoelen. ‘Jaja, smoesjes.’ Knipoogde ze toen ze uiteindelijk uitgelachen was en ze de tranen van haar wangen af had geveegd. ‘Maar je hoeft je niet te schamen hoor boo, dat is hartstikke normaal.’ Ze knipoogde weer naar me en stond op van het bed. ‘Goed, ik ga maar eens slapen.’ Ze drukte een kus op mijn wang en rekte zich kort uit. ‘Ja.. Tot morgen.’ Zei ik alleen maar en ik volgde haar met mijn ogen toen ze de kamer uit liep. Haar heupen bewogen sierlijk heen en weer en haar haar golfde vrolijk mee met iedere beweging. De ring om haar vinger schitterde even in het licht, wat me voor de zoveelste keer liet afvragen hoe ze daar nou precies aan kwam. Ik dacht altijd dat het een cadeau van Fredo was geweest, maar dan had ze hem toen de relatie over ging vast af gedaan. ‘Zari?’ Vroeg ik en ik stond op. ‘Ehm.. Good night.’ Ik glimlachte zwakjes naar haar. Ik was gewoon bang dat de ring wel van Fredo was en dat ze hem nog steeds terug wilde. Of dat ze nog steeds iets voor hem voelde. ‘Good night Justy.’ Ze glimlachte naar me en sloot de deur van mijn kamer achter me, waarna ze naar haar eigen kamer toe liep.
How could I ever be without her?