3 POV - Claire Stephanie Rose

Verslagen ga ik op het matras zitten. Ik hoop dat mijn beste vriendin, Maureen er morgen achter komt dat ik er niet ben.
Mijn tas incl. mobiel hebben ze afgepakt, dus iemand bellen kon ik niet.
Ik besluit om op te staan en te kijken of er een manier was om uit deze kamer te ontsnappen.
Ik loop een paar rondjes, de kamer is donker en er is 1 klein hoog raampje. Daar zou ik nooit doorheen passen. Ontsnappen zou hem dus niet worden.
Voordat ik nog iets anders kon bedenken of doen stond Harry alweer met een grijs in ''mijn'' kamer.
'Wat moet je?' snauw ik naar hem. 'Jou.' antwoord hij. 'Flikker toch op' zeg ik brutaal. Maar Harry negeert mijn antwoord en grijpt me bij mijn arm vast en sleurt me mee naar een kamer, ik denk dat het die van hem is. Ik probeer hem te slaan en te schoppen, maar dat lukt niet. Voordat ik het weet lig ik op een bed, met Harry bovenop me. Ik probeer onder hem uit te komen, maar hij is te sterk. Ik kijk hem bang aan. Harry trok zijn shirt en broek uit, waardoor hij alleen nog maar in zijn boxer lag. 'Nee Harry alsjeblieft, ik wil dit niet, laat me alsjeblieft gaan' smeekte ik. Ik kreeg gelijk een klap in mijn gezicht.
Harry trok ook mijn shirt en broek uit. Ik lag nu dus half naakt onder hem. Ik zag dat Harry inmiddels ook zijn boxer uit had gedaan en ik begon zachtjes te snikken. Hij trok nu ook mijn bh en onderbroek uit. Ik was kansloos, ik ben er geweest. Hij is veel sterker dan mij. Tegenstribbelen heeft geen zin, dan krijg ik straks weer een klap in mijn gezicht. Harry had mijn armen stevig vast, dus ik kon geen kant op.
'Ontspan je' zegt Harry. 'Nee alsjeblieft, ik wil dit echt niet.' Harry negeert het en ik voel dat er iets naar binnen komt. Het doet hartstikke veel pijn!
'Alsjeblieft stop, het doet pijn!' roep ik. Maar hij gaat gewoon door, en alleen maar harder. Harry begint te kreunen van genot, maar bij mij doet het nog steeds pijn. Wel minder, maar toch. Even later roept Harry dat die gaat komen. Als hij klaar is gekomen glijdt hij uit me en komt naast me liggen.
Eindelijk is het voorbij. Ik weet gewoon dat ik aan het bloeden ben.
'Kleed je aan.' commandeert Harry me. 'Mag ik eerst even douchen?' vraag ik. Ik voelde me echt heel vies.
'Oké, maar doe het snel.' Ik knik en Harry pakt me vast en brengt me naar de badkamer.
'Heb je misschien schone kleren voor me?' vraag ik. Harry knikt en pakt uit een kastje een handdoek en schone kleren.
'Je hebt 5 minuten en dan kom ik je weer halen.' zegt Harry. Ik zet snel de douche aan en was me helemaal schoon. Na ongeveer 2 minuten zet ik de douche weer uit en pak ik de handdoek. 'Ben je klaar?' hoor ik Harry snauwen. Pff die heeft ook geen geduld. 'Nee, wel bijna. Over een paar minuten ben ik klaar, oké?' vraag ik. 'Oké vooruit, maar schiet op.' Snel droog ik me af en schiet ik in de schone kleren. Ik doe de badkamerdeur open en Harry pakt me meteen weer bij mijn arm vast en duwt me ''mijn'' kamer in. Ik kijk even of de deur op slot is en dat is hij, helaas.
Ik ga op mijn tenen staan en probeer uit het veel te kleine raampje te kijken, ik zie dat het al helemaal donker is.
Ik besluit om me op het matras te laten vallen en maar te gaan slapen, ik ben best wel moe.
Snel val ik in slaap.