Kurt 27

'Waarom belde je?' vraag ik. 'Omdat ik ons jubileum wou vieren.' zegt hij in mijn oor. 'Ik ben blij dat je me vergeven hebt, maar ik moet zeggen dat het een ook een klein beetje je eigen fout is.' zeg ik. 'Wat? Doe ik iets fout?' vraagt hij en doet een stap naar achter. 'Nee, ik miste je in het bos vanmiddag. Ik voelde me alleen omdat Samcedes elke twee minuten elkaar moesten zoenen.' zeg ik. Hij begint te lachen, maar neemt me weer in zijn armen. 'Arme jij. Hoe dacht je dat het was om Sebastian en zijn vriendje te zien.' fluistert hij. Ik stel het voor me,'Jeeh gatverdamme.' zeg ik. Ik leg mijn hand op zijn wang. 'Arme jij.' voeg ik er aan toe. Lachend kust hij me zachtjes, ik kus hem terug, zachtjes opent hij met zijn tong mijn mond. Onze tongen gaan op onderzoek uit. Na een tijdje legt hij zijn hoofd op mijn schouder. 'Blaine, wat is er? ben ik zo 'n slechte tongzoener?' vraag ik. Hij grinnikt, 'Nee, juist het tegendeel. Te goed.' zegt hij. 'Ah jij bent ook een fantastische zoener.' zeg ik. 'Heei, kom laten we gaan.' Ik pak zijn hand en loop richting de auto.

Ik zit naast Blaine in de auto als mijn telefoon af gaat. Blaine kijkt me aan, ' Het is hem hè?' Vraagt hij. Ik knik, 'Neem maar op, tell him who you really love.' Zegt Blaine. Ik kijk hem aan. Ik eil Starchild niet kwijt raken, alweer. Ik neem op, 'heey star.. wat is er?' Vraag ik. 'Er is niks, Babe l
Need too hear your voice.' zegt hij. ' star, ik heb het Blaine verteld.' zeg ik. 'Waarom? Nu raak ik jeweer kwijt.' zegt hij met een snik. 'Ik kon niet anders. Ik huilde toen hij me belde voor een date,en ik huilde nog steeds toen ik thuis kwam.' zeg ik zachtjes. 'Is hij boos?' vraagt hij, 'Nee, hij was verdrietig, maar wil dat ik gelukkig ben.' ik kijk Blaine aan als ik het zeg.Hij legt zijn handop mijn schouder. 'Ik mis je.' zegt Elliott door de telefoon. Ik slik de tranen weg. 'Weet ik.ik kom snel weer een keer naar huis, wil je dat tegen mijn vader zeggen.' Vraag ik voor dat ik op hang. 'Natuurlijk babe, ik zie je gauw.' zegt hij en hangt op.

We komen aan bij het restaurant waar Blaine heeft gereserveerd, ik wil uit stappen maar Blaine houd me tegen. Hij legt zijn vinger onder mijn kin zodat ik hem aan moet kijken. 'Ik ben trots op je, ik weet hoeveel pijn dit je heeft gedaan.' zegt hij voor hij me kust. Ik kus hem even terug maar trek me gauw terug omdat ik het niet kan. 'Kurt, het is je eigen keus. Ik ben blij dat je voor mij hebt gekozen, maar je bent ongelukkig nu.' zegt hij. 'Ik was gewoon blij dat hij hetzelfde voelt ik bedoel voelde als ik voor hem. Ik kom er wel over heen dat weet ik zeker.' maar ik weet dat ik niet alleen tegen hem lieg maar ook tegen mezelf.
'I will help you.' zegt hij tegen mijn lippen. Ik kus hem nu voor de verandering als eerst. Na een tijdje legt hij zijn hoofd op mijn schouder, 'wat is er?' vraag ik terwijl ik hem door zijn haar woel. 'I'm dizzy, you are too good.' zegt hij. 'Kom laten we gaan eten, ik heb straks nog een verassing.' fluister ik. 'Dus je bent het echt niet vergeten.' zegt hij. 'Nee, natuurlijk niet, hoe kan ik ons twee maanden nou vergeten.' zeg ik en geef hem een speelse duw, voor ik uit stap. Lachend legt hij zijn hand op m'n rug terwijl we het restaurant binnen. Ik kijk om me heen, en mijn mond valt open, 'Blaine, are you sure this is the right restaurant.' vraag ik. 'Yah, this is it.' hij geeft zijn jas aan de gastheer. Ik zie een grote piano in het midden van de zaal staan. Blaine volgt mijn blik, 'Zullen we?' vraag ik aan hem. Hij kijkt naar de gastheer, die toestemmend knikt. Ik pak Blaine 's pols en neem hem mee naar de piano, 'Hello every one, ehm I'm Kurt Hummel and this is my boyfriend Blaine Anderson. Ehm we want to perform for you.' zeg ik door de microfoon. Blaine slaat wat toetsen aan op de piano, 'Dus zing maar mee als je het kent.' vult hij aan. Ik ga naast hem zitten op het piano krukje.
It's nine o'clock on a Saturday
The regular crowd shuffles in
There's an old man sitting next to me
Making love to his tonic and gin

Sing us a song, you're the piano man
Sing us a song tonight
Well, we're all in the mood for a melody
And you've got us feelin' alright

Now John at the bar is a friend of mine
He gets me my drinks for free
And he's quick with a joke or to light up your smoke


Iedereen zwaait met kaarsjes. Ik leg verlegen mijn hoofd op Blaine 's schouder, 'Heey niet weg kruipen nou, Dit is awesome.' zegt Blaine. Ik kijk hem aan en kus hem zachtjes. Iedereen begint te klappen. Ik sta op, 'Sorry, onze gastartiest is ziek, zouden jullie het erg vinden om nog een nummer te doen.' vraagt een serveerster achter ons, 'Ehm of course.' zegt Blaine.