Chapter 4- twitter

Ik lig s'avonds in mijn bed op Twitter te kijken. iedereen slaapt al maar ik kan niet slapen.
Ik schrik me kapot als ik bij mijn meldingen ga kijken.
Er staan ineens allemaal tweets. en die zijn niet aardig.
Verbaasd Scroll ik door mijn meldingen.
Hoewel ik Niall's zusje ben, heb ik dit nog nooit gehad.
Sommigen zijn wel aardig maar de meeste zijn gewoon.. ja... ze schelden me uit en sommigen wensen me zelfs dood.
Ik krijg tranen in mijn ogen.
Shit! waarom moet ik hier nou om janken? ze zijn gewoon jaloers.
Voor dat ik echt begin te huilen ben ik uit bed gesprongen en ren de trappen af naar buiten.
Ik ren de rotsen op, loop naar een
uitstekende punt en ga erop zitten.
Het geluid van de zee kalmeert me een beetje maar ik blijf door huilen.
Ik hoor voetstappen achter me en ik maak me zo klein mogelijk.
Heeft ie me gezien?
'Alex?' hoor ik Louis bezorgd vragen.
Fack fack fack. hij mag me zo niet zien! wat moet ik nou antwoorden?!
Uiteindelijk zeg ik helemaal niks.
Om het nog erger te maken gaat hij ook nog eens naast me zitten.
Shitterdeshit.
'Wat is er?' vraagt hij bezorgd.
Ik wil wat terugzeggen maar er komt alleen maar een gesmoorde snik uit.
Oh fuck, nu heb ik mezelf verraden.
'Huil je?' vraagt hij geschrokken.
'Nee.' zeg ik met een piepstemmetje.
'Awh jewel!' roept hij en daarna trekt hij me gelijk in een knuffel.
Ik laat het gewoon allemaal over me heen komen. eigenlijk had ik wel een knuffel nodig maar goed.
'Je moet niet huilen, daar kan ik niet tegen.' zegt Louis en ik lach een beetje door mijn tranen heen.
'Hoe kom je hier eigenlijk?' vraag ik uiteindelijk.
'Nou, ik zie jou om twee uur s'nachts door de gangen rennen. en toen ging ik erachteraan.' zegt hij.
'En je was wakker?' vraag ik fronsend.
'Ik kon niet slapen.' mompelt hij.
'Waarom niet?' vraag ik.
'Gewoon niet.' mompelt Louis en hij loopt rood aan.
'Ah kom op! je kan het mij toch wel vertellen?' Vraag ik en ik geef hem lachend een mep.
'Nou ja, ik dacht aan jou.' mompelt hij.
'Mij?' vraag ik.
'Ja, Niall zei dat je ons niet zou mogen en eigenlijk niet meewilde, en daar zit ik nu dus de hele tijd mee. stom hè?' zucht hij.
'Helemaal niet. Op tv lijken jullie echt heel anders, in het echt vallen jullie reuze mee. vooral jij.' zeg ik.
'Das mooi! nu kan ik weer rustig slapen.' grinnikt hij.
'Nou dan! hup hup naar bed!' Grijns ik.
'Nee! nu kan ik niet meer slapen! en trouwens, ik zit wel gezellig hier.' grijnst hij.
'Alex! Louis!' hoor ik Niall schreeuwen. 'laten we maar gaan, straks denkt ie dat we ontvoert zijn.' grinnikt Louis terwijl hij opstaat.
Hij trekt me aan mijn hand omhoog en we lopen samen in de richting van het hotel. Louis neemt een soort sluipweg naar zijn kamer. Niall staat helemaal in paniek in de lobby en als ik kom aanlopen vliegt hij me gelijk om de hals.
'Waar was je nou? ik was bezorgd!' mompelt hij.
'Even een luchtje scheppen broertje, het werd me even te heer daarbinnen.' grinnik ik.
'Doe dat nooit meer.' zegt Niall opgelucht terwijl hij me loslaat.
'Beloofd meneer broer.' zeg ik droog.
'Heb je Louis trouwens nog gezien?' vraagt Niall.
'Ja, maar hij is al naar zijn kamer hoor.' zeg ik.
'Mooi, nu naar bed zusje!' roept Niall lachend.
Ik sjees de kamer binnen en zie dat Perrie ook al wakker is.
'Heb ik iedereen in dit hotel wakker gemaakt ofzo?' vraag ik grinnikend en Perrie trekt een niet zo goed serieus gezicht.
'Dus Alex gaat er midden in de nacht stiekem op uit? en Louis ook? dat is wel heeeeel toevallig.' grijnst ze.
'Er is niks gebeurd hoor!' roep ik snel.
'Komt nog wel.' zegt Perrie maar ze zegt niks meer als Niall binnen komt ____________________________
HIYAA peoples! weet iemand een site waar je mooie boek covers kan maken? want die van mij is nogal leeg... x) xoxo Lisa