De 100e Hongerspelen - 286

“Zoals ik net tegen Lisbet wilde zeggen, ik kan niet zomaar alle avoxen vrijlaten, maar ik wil hen wel al helpen. We hebben bepaalde dingen besloten, dingen waarop avoxen vanaf nu recht zullen hebben.”

“Welke dan?”, vroeg Peli meteen, waarmee ze zowel haar eigen vraag stelde als de gebaren van Lisbet vertaalde.
“Ten eerste recht op drie degelijke maaltijden per dag”, zei Katniss. “Al vermoed ik dat jij haar dat al gaf, Peli.” Zowel Peli als Lisbet knikten instemmend. “Ten tweede krijgt elke avox vanaf nu het recht om één keer per maand zijn of haar familie op te zoeken.” Lisbet stootte een soort van opgetogen kreet uit en begon heel snel te gebaren.
“Ze vraagt of het echt waar is. Ze heeft haar familie al jaren niet meer gezien. Ze vraagt hoe ze er heen moet en hoe ze met hen moet praten. En ze zegt dat ze hen vreselijk mist en dolgraag terug wil zien”, zei Peli tegen Katniss. Katniss glimlachte.
“Natuurlijk is het waar, Lisbet, ik heb geen enkele reden om hier te staan liegen. Ik gun het jou en alle andere avoxen van harte. En ik denk dat er heus wel een manier te vinden is om er te raken en met hen te praten, al is het gewoon door te schrijven.” Lisbet knikte. Ze straalde.
“Katniss…”, begon Peli weer. Katniss gebaarde haar glimlachend te zwijgen.
“Lisbet, je weet waarschijnlijk dat het af en toe voorkomt dat een avox door iemand gekocht word en dus niet meer terugmoet naar het avoxbureau.” Lisbet staarde Katniss met grote ogen aan. “We hebben besloten dat dat kopen voortaan alleen maar met toestemming van de avox zelf kan, al moet je natuurlijk bij het avoxbureau blijven als je weigert.”
“Ze hebben me laten weten dat ik je moet terugbrengen, Lisbet”, zei Peli zacht. “Ik heb aan Katniss gevraagd of ik je mag kopen.” Lisbet keek van de één naar de ander.
“De keuze is aan jou, Lisbet”, zei Katniss met een glimlach. Lisbet vloog Peli om de hals. “Ik veronderstel dat dat ja betekent.” Lisbet liet Peli los en begon meteen te gebaren.