Sorry datbio zolang niet geschreven heb :( maar ik zit nooit op de computer en op je mobiel schrijven gaat een beetje langzaam :( en ik ben ook bog ziek geweest de afgelopen week :(

Groetjes van mij we

Het had 10 minuten geduurd voordat George mij eindelijk los had gelaten en nog zat hij naast mij in het bed waardoor Liam van schrik naar iemand anders was gegaan.

'Darcy, we gaan je ogen testen op welke brilsterkte je moet' zei een dokter die binnen was gekomen. Ik knikte. Ik schrok me kapot toen iemand mij wou optillen en geschrokken sloeg ik een gil. 'Rustig maar we zetten je alleen in een rolstoel zodat je mee kan om te kijken voor een sterkte om goed te zien' zei een onbekende stem. Ik was zo geschrokken dat ik mee aan George vast klampte en mijn gezicht tegen zijn trui drukte. 'Welke dag is het vandaag' vroeg ik zachtjes. '1 februari' zei George terug. Zachtjes begon ik nu echt te huilen door alles, het ziekenhuis, dat ik een bril moest, en dat het mijn verjaardag is, en ik dus officieel 16 was. 'Darcy ik ben je verjaardag niet vergeten, als jij met de dokter mee gaat krijg je daarna taart die ik zelf gemaakt heb' zei hij. Ik knikte.

Na 5 minuten zat ik in een rolstoel en duwde papa mij achter de dokter aan. Hoe ik wistdat papa mij duwde, hij was een verhaal aan het vertellen.

Ik zat in een kamer en elke keer hoorde ik een klik en werd er iets voor mijn ogen geschoven. 'Whaa' gilde ik. Er zat een sin vlak achter de lens waar ik doorheen moest kijken. 'Wat' horde ik gelijk. 'Spin' piepte ik. Ik hoorde iemand lachen en al gauw werd de spin weg gehaald.

Toen ze de sterkte wisten mocht ik een bril kiezen. Er waren veel verschillende. Uiteindelijk had ik er een gekozen met iets grotere glazen een een zwarte rand er om heen. Ik kreeg de bril en we mochten weer terug naar mijn kamer.

'Darcy ben je echt vandaag jarig' vroeg papa. Hij was stil blijven staan en hurkte voor de rolstoel neer. Ik knikte. 'Je bent op dezelfde dag als mij jarig' vertelde hij. Ik knikte weer. 'Je bent bang dat iedereen je verjaardag vergeten is zeker' vroeg hij. Ik knikte en wende mijn gezicht af naar beneden. Ik voelde een hand onder mijn kin en mijn hoofd werd omhoog geheven. 'Dat hoeft niet, we wisten dat je vandaag jarig bent, en we hebben ook kadootjes voor je' zei hij. Ik knikte en knuffelde mijn vader. Verbaasd van mijn actie sloeg hij zijn armen ook om mij heen en knuffelde terug.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen