Welkom thuis

Grijze wolken heersen boven Manchester en een koude rilling giert door mijn lijf. Twee warme armen wikkelen zich om me heen en een warm gevoel overheerst mijn bovenlichaam. Ik kijk achter me en mijn donkerbruine ogen kijken recht in de fel groene van Harry. Er ontstaat een glimlach op mijn gezicht die aanstekelijk blijkt te zijn als ik naar Harry's lachende blik kijk. Die kuiltjes in zijn wangen, wauw! Oké Carli, even focussen, je bent hier om je ouders uit te zwaaien, niet om een romantische drama na te spelen. Mijn blik wijkt af naar mijn ouders die net door de douanepoortjes lopen. Voor de laatste keer zwaaien Harry en ik uitbundig naar mijn ouders die langzamerhand vervagen in de verte. ''Naar huis, babe?'' Harry's stem klinkt zacht en sexy. Ik knik ja en zet een soort doordringende blik op waardoor hij zachtjes grinnikt. Zijn vingers verstrengelen zich in de mijne en samen lopen we naar de donkerblauwe Range Rover.
Nadat we Chinees hebben gehaald bij het zaakje op de hoek rijden we de oprit op, die net als de rest van de straat verlicht was met gezellige kerstversiering. De koude wind glijdt door mijn losse haren heen wanneer ik de auto uitstap. Terwijl Harry het eten uit de auto haalt pak ik mijn zware sleutelbos uit mijn jaszak. Nadat ik de juiste sleutel heb gevonden doe ik de deur open en als ik binnen stap wordt mijn lichaam omringd met de warme lucht van het huis. Ik neem de tasjes met het Chinese eten en zet ze in de keuken waar ik een lijstje vind. Op het lijstje stonden de telefoonnummers van mijn ouders en hun werk als er een noodgeval zou zijn, maar naar mijn mening was dat niet nodig. Wat kon er nou gebeuren? Mijn gedachtes dwalen weer af naar de 'echte' wereld en ik zie dat Harry ondertussen al de tafel heeft gedekt. Twee hoge dunne kaarsen staan in het midden van de eettafel te branden en nu ik het zo bekijk ziet het er best romantisch uit waardoor ik steeds meer zin heb in de twee maanden met Harry. ''Neemt u plaats madame?'', zegt Harry met een iets te deftige stem als grappende wijs. Ik grinnik zachtjes en voel zijn handen over mijn schouders glijden als ik eenmaal zit. Voorzichtig schenkt hij twee glazen water in en trekt een stoel naar zich toe waardoor hij naast me komt zitten. Ik bloos een beetje, niet van schaamte, want het is heel lief dat hij zo romantisch doet.
Middenin ons gesprek over welke kerstboom we willen hebben horen we beiden een knal van boven komen. Van schrik laat ik mijn vork op de grond vallen, wat ook een hels geluid maakt wat me een mini-hartverzakking oplevert. Voor dat ik het weet zie ik Harry al naar boven gaan die juist uit nieuwsgierigheid is gaan kijken, niet uit angst zoals ik zou hebben gedaan. Ik voel mijn hart steeds sneller kloppen, de zenuwen stromen door mijn lijf en ik begin te beseffen dat mijn handen stevig staan te trillen. Was ik me serieus aan het bang maken voor een geluid van boven? Het kon een dief zijn geweest, misschien wel een moordenaar die mijn huis, mijn vertrouwde huis, binnen was geweest. Terwijl de meest enge gedachtes door mijn hoofd spoken hoor ik voetstappen op de trap die op weg zijn naar beneden. Ze komen steeds dichterbij. Mijn hart begint weer normaal te kloppen als ik een kus tegen mijn slaap voel en ik Harry's vertrouwde mint-geur weer ruik. 'Wat was er boven?'', vraag ik zachtjes met een nieuwsgierige ondertoon. ''Oh, gewoon een raam was open gegaan en weer met een klap dicht gegaan''. De manier waarop Harry het vertelt klinkt zo rustgevend. En ik maar denken aan allerlei vreselijke gedachtes. Toch begreep ik niet hoe het raam open was gegaan, want toen we weggingen naar het vliegveld hadden we alle ramen gecontroleerd, óók boven. Het zat me dwars dat ik niet precies wist hoe het raam open was gegaan en dat kon Harry aan me zien. ''Ik bescherm je, dat weet je'', zegt hij oprecht met zijn heerlijk hese stem. Zijn diepblauwe ogen staren me voor een moment aan en wachten totdat ik knikkend toesta. Hij pakt mijn nog steeds trillende handen vast en speelt lichtjes met mijn vingers terwijl hij een teder kusje op mijn mondhoek geeft. Het was perfect, nou ja, niet het gedeelte van het enge 'opeens' open raam, maar de manier hoe hij me wilde beschermen. Ik was gelukkig niet alleen omdat hij de mijne was, ik was óók de zijne en dat maakte het sprookje compleet. Een vermoeide en lange gaap verlaat mijn mond die ik al een tijdje probeerde in te houden. Harry grinnikt zachtjes en slaperig kijk ik naar het klokje in de keuken. Stomverbaasd kijk ik naar de bruine keukenklok die al half één 's avonds aangaf. Waren we zo lang aan het praten? De dag voelde dus voorbij gevlogen en voor ik het weet verlaat een tweede lange gaap mijn mond. Pfoe, wat schaamde ik me voor mijn nonchalante gedrag, maar ik was echt uitgeput. Ik voel een warm hand eerst door mijn haar gaan en daarna pakt diezelfde hand mijn hand en neemt me mee naar boven. Het grote logeerbed was al netjes opgemaakt door mijn moeder en ze had al gerekend dat we samen in één bed zouden liggen. "Ga maar liggen Car, je hebt rust nodig'', zegt Harry rustgevend en trekt het warme dekbed over me heen waardoor een rilling door me heen gaat, ik had het nog steeds koud. Langzaam sluiten mijn ogen zich en krijgt mijn lichaam wat rust.
*TRINGG* *TRINGG* Het was nog geen negen uur 's ochtends en de deurbel ging nu al op zaterdagochtend. Ik voel de warme arme die eerst om me heen lagen weg trekken. Ik hoor Harry's hese ochtendstem tegen me zeggen dat ik moet blijven liggen, wat ik stiekem ook van plan was. Terwijl ik Harry van de trap hoor lopen open ik het laatje van het nachtkastje waarin ik gister mijn mobiel had gedaan. Als ik het pak condooms in het laatje zie liggen schrik ik wel even, wat dachten mijn ouders wel niet dat ik twee maanden zou doen?! Ik hoor Harry's voetstappen weer naar boven gaan en langzamerhand komt hij dichterbij. Ik moet lachen, omdat hij alleen zijn boxershort aan heeft en daarmee dus in de deuropening stond. ''En, wie dacht om op deze zaterdagochtend zo vroeg aan te bellen?'', vraag ik plagend. Ondertussen merk ik dat ik om mijn eigen grapje zit te lachen als ik Harry's bezorgde blik zie. Er was iets aan de hand toen hij die deur net die deur open deed.
''Wat is er Harry?''