5. Iiiiiiinfo.

De volgende ochtend word ik wakker in een bekende woonkamer. Ik voel een warm lichaam onder me bewegen, ik kijk naar beneden. 'Hmmw.. Ajjebliefh.. geen fotohoos!' Hoor ik Kyo in zijn slaap praten. Blijkbaar was ik over hem heen gerold. Achja.. Ik ga rechtop zitten en kijk de kamer rond. Nogsteeds alleen Diru, Alice Nine en ik. Niemand nog maar wakker zo te zien. Ik sta op en loop maar naar de veel te grote keuken. Eenmaal daar zie ik Maya staan. 'Goedemorgen.' Zeg ik en hij kijkt verschrikt om. 'Oh, goedemorgen. Lekker geslapen?' Vroeg hij. Ik knikte. 'Ik heb je niet zien terugkomen?' Zei ik een beetje dromerig. 'Klopt, ik was Aiji en Michiko aan het pesten en ben een beetje voor de deur in slaap gevallen.' Grinnikte hij. Ik lachte even. Dan heeft hij ze lang bezig gehouden. 'Wil je iets eten?' Vroeg hij. Ik keek waar hij me bezig was, wafels maken. Ik hoorde mijn maag knorren. 'Hij wil wel wat.' Knikte ik naardat we samen verbaasd naar mijn buik aan het staren waren. 'Mooi, het is namelijk al klaar.' Zei hij en zette het eten op de tafel neer met 2 borden erbij. 'Hmm.' Zei ik toen ik de eerste hap had genomen. 'Nog flink gezopen gister?' Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. 'Op een feest van Aiji drink ik niet, dat wil ik allrmaal wel meemaken natuurlijk.' 'Ja, Aiji's feesten zijn wel altijd leuk.' Zei hij. Ik keek hem vragend aan. 'Je kent hem al langer?' Vroeg ik verbaasd. Hij knikte. 'Maar, ik heb je nooit op zijn feesten gezien? En ik ben al heel lang vrienden met hem.' Zei ik, hij knikte. 'Hij kende heel J-rock wereld al wel wat langer en iedereen kon het ook wel met hem vinden. Dus hij mocht ook vaak naar feesten komen enzo. Hij heeft het alleen lang geheim moeten houden.' Zei hij. Had Aiji geheimen voor mij? En voor Michiko? 'Ik weet wat je denkt. Maar als hij het zou zeggen zou hij niet meer mogen komen of contact met een van ons zoeken.' Zei hij. Eingelijk was ik heel verbaasd, liet het hem alleen niet merken. 'Het was heel lekker, zullen we terug gaan naar de kamer?' Zei ik later maar omdat we toch niks meer zeiden. Hij knikte en we gingen samen kijken of er al mensjes wakker waren. En inderdaad, bíjna iedereen was al op. Alleen Kyo, nogsteeds, niet.